تبیین تمایز و تلفیق روش های سنتی و مدرن تدریس در دوره ابتدایی

نظام آموزش و پرورش در حال دگرگونی بوده و در حال ارائه روش های نوین تدریس است که زاویه و رویکرد کاملا متفاوتی نسبت به یادگیری و آموزش دارد. در روش های نوین تدریس، آموزگاران به هر دانش آموزی در سطح متفاوتی آموزش می دهند و همه را یکی نمی دانند. آنها فرض می کنند که همه دانش آموزان متفاوت هستند و شیوه های آموزشی متفاوتی را به صورت جداگانه برای آنها اعمال می کنند. آنها نیازهای هر دانش آموز را در نظر می گیرند و بر اساس آن ارائه می دهند. بر خلاف آموزش قدیم، روش های تدریس پیشرو مبتنی بر فعالیت، پرسش، توضیح، نمایش و استفاده از تکنیک های همکاری است. نیازی نیست یک روش را انتخاب کنید و به آن پایبند باشید، اما ممکن است متوجه شوید که روش ها و سبک های خاصی برای محیط های یادگیری گوناگون عالی هستند. آموزگاران نقش مهمی در انتقال دانش به فراگیران و درگیر نگه داشتن کلاس هایشان دارند. برخی از موضوعات ممکن است برای روش های گوناگون مناسب تر از بقیه باشند. به عنوان مثال، می توانید از یادگیری پروژه محور برای فراگیران استفاده کنید تا ایده های خود را در مورد ساخت یک زمین بازی جدید برای مدرسه خود کشف کنند. این پروژه می تواند به فراگیران کمک کند تا استفاده از اشکال هندسی و مهارت های ریاضی ساده خود را برای جمع کردن هزینه ها کشف کنند. این می تواند راهی عالی برای استفاده از دانش خود در سناریوهای دنیای واقعی به فراگیران ارائه دهد. در این پژوهش به بررسی سیر تاریخی روش ها و فنون تدریس در مدارس ابتدایی پرداخته شد و رهنمودهایی برای تمایز و تلفیق این روش ها در کلاس درس برای آموزگاران ارائه شد.

کلیدواژه ها:

مدارس ، آموزش ، نوین ، سنتی ، آموزگاران ، فراگیران ، دوره ابتدایی