برآورد توزیع زمانی و مکانی تبخیر-تعرق با استفاده از تصاویر MODIS و الگوریتم SEBS در محدوده قروه-دهگلان

یکی از روشهایی که باعث بهبود مدیریت مصرف آب و در نهایت افزایش راندمان آب مصرفی می شود، برآورد دقیق تبخیر-تعرق یا تخمین میزان آب مصرفی گیاهان می باشد. امروزه به کارگیری داده های سنجش از دور توسعه یافته و برای برآورد مقادیر تبخیر-تعرق در سطوح وسیع استفاده گردیده است . در این مطالعه با استفاده از الگوریتم سامانه بیلان انرژی سطح (SEBS) و تصاویر سنجنده MODIS، توزیع زمانی و مکانی تبخیر-تعرق واقعی در محدوده قروه و دهگلان (شرق استان کردستان) و در محدوده زمانی ماه های خرداد تا مهرماه سال ۱۳۸۹ شمسی مورد بررسی قرار گرفت . از لحاظ زمانی بالاترین مقدار تبخیر-تعرق در خردادماه و کم ترین آن در مهرماه مشاهده شد و هم چنین از لحاظ مکانی نتایج نشاندهنده بالاتر بودن تبخیر-تعرق در کاربری های مراتع متراکم و مخلوط کشت دیم و آبی اس ت که در آنها تراکم پوشش گیاهی بالا و دمای سطح پایین است ، طوری که در بررسی رابطه رگرسیونی تبخیر-تعرق و شاخص NDVI ضریب همبستگی مثبت و بالا و در بررسی رابطه رگرسیونی تبخیر-تعرق و دمای سطح ضریب همبستگی منفی تاییدکننده این مطلب است . به منظور ارزیابی دقت مدل SEBS، مقادیر تبخیر-تعرق واقعی حاصل از مدل SEBS با مقادیر حاصل از روش Inference مقایسه شد. در بررسی رابطه رگرسیونی نقشه های حاصل از دو روش مقادیر همبستگی بالا مشاهده شد. در مقایسه میانگین تبخیر-تعرق از سطح حوضه با استفاده از دو روش در روزهای مطالعه یک همبستگی کاملا مناسب با مقدار R۲ برابر ۸۵/۰ و آماره NS برابر ۷۹/۰ نشان از رابطه معنی دار بین دو روش و سطح عملکرد قابل قبول برآورد مدل SEBS است ، هم چنین خطای پایین RMSE برابر ۳۷/۰ دقت بالای مدل SEBS را جهت برآورد تبخیر-تعرق واقعی در مقیاسهای زمانی و مکانی نشان می دهد .

کلیدواژه ها:

الگوریتم SEBS ، تبخیر-تعرق ، روش Inference ، سنجنده MODIS