نقش خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان

اضطراب امتحان یکی از دلایل مهم عدم موفقیت تحصیلی دانش آموزان محسوب می شود؛ بنابراین یافتن متغیرهای مرتبط با آن ضرورتی انکار ناپذیر است. هدف پژوهش تعیین نقش خودکارآمدی تحصیلی در پیش بینی اضطراب امتحان دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول بندرکیاشهر در نیمه اول سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. از بین جامعه پژوهش نمونه ای به حجم ۳۲۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های اضطراب امتحان اسپیلبرگ (۱۹۸۰) و خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (۱۹۹۹) را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین نمره کل خودکارآمدی تحصیلی و مولفه های استعداد، کوشش، و بافت با نمره کل اضطراب امتحان و مولفه های نگرانی و هیجان پذیری رابطه منفی و معنادار وجود دارد (۰۱/۰P<). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای استعداد، بافت، بازداری هیجانی، و کوشش به صورت منفی و در مجموع ۶/۵۳ درصد از تغییرات اضطراب امتحان دانش آموزان را پیش بینی می کنند (۰۱/۰P<). بر این اساس می توان نتیجه گرفت خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب امتحان دانش آموزان رابطه داشته و قادر به پیش بینی معنی دار آن هستند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، اضطراب امتحان ، دانش آموزان.