اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر مدل سازی ویدئویی بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا

پژوهش حاضر با هدف آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر مدل سازی ویدئویی بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا انجام شد. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس گرداوری اطلاعات، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان پسر ۸ تا ۱۲ساله مبتلا به اختلال اتیسم شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱بودند. در این پژوهش ۳۰ کودک پسر مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بر اساس پرسشنامه سنجش دامنه طیف اتیسم اهلر و همکاران(۱۹۹۹) که واجد ملاک های ورود دریافت تشخیص اختلال اتیسم با عملکرد بالا، پسر بودن، قرار داشتن در محدوده سنی ۸ تا ۱۲و ملاک خروج غیبت متوالی در بیش از ۱جلسه از جلسات آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر مدل سازی بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) به شیوه تصادفی گمارش شدند. در ابتدا هردو گروه توسط مقیاس تجدید نظر شده رفتارهای چالشی بودفیش و همکاران(۲۰۰۰) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش الگودهی ویدئویی را طی ۸ جلسه دریافت کرد. در پایان هر دو گروه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی مبتنی بر مدل سازی ویدئویی موجب کاهش رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی ، اختلال اتیسم با عملکرد بالا ، مدل سازی ویدئویی ، رفتارهای چالشی