کاربرد طرحواره درمانی تحلیلی برای درمان اختلال افسردگی اساسی: یک درمان موردی

زمینه: افسردگی به عنوان جدی ترین بیماری قرن، نیازمند درمان موثر و ماندگار است. با توجه به شیوع بالای این اختلال، وجود تفکر خودکشی در دو سوم این افراد و عدم موفقیت درمان برای برخی از بیماران، طراحی درمان هایی با بیشترین میزان پاسخ-دهی موضوع لازم توجه می باشد.هدف: این پژوهش با هدف مشخص نمودن کاربرد طرحواره درمانی تحلیلی برای درمان اختلال افسردگی اساسی و تشریح تکنیک ها، پرتکل درمان و نوآوری های انجام شده در درمان AST انجام شد.روش: پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بالینی است. در این مقاله، فرآیند و نتایج درمان AST برای بیمار خانم، ۲۸ساله و مبتلا به افسردگی اساسی گزارش می شود. این بیمار قبل و بعد از درمان و در مراحل پیگیری آزمون های افسردگی بک، باورهای هسته ای ناسازگار، طرح واره های ناسازگار تحلیلی و نیازهای هیجانی اولیه را کامل کرد. همچنین تحت برنامه ی درمانی سی و شش جلسه ای AST قرار گرفت. یافته ها: نتایج درمان این بیمار کاملا موفقیت آمیز بود. پیگیری ۳ و ۶ ماهه نیز نشان داد که تغییرات درمانی از ثبات و استمرار برخوردار بوده و در این دوره بازگشتی صورت نگرفته است. نتایج درمان این بیمار، تاثیرات درمانی عمیق و پایدار مدل روان -درمانگری را تایید می کند. نتیجه گیری: مدل طرحواره درمانی تحلیلی جهت کاربرد در بهبود مشکلات خلقی، تعدیل طرحواره های ناسازگار و تقویت حرمت خود پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

روان درمانگری ، طرحواره درمانی تحلیلی ، باورهای هسته ای ناسازگار ، طرحواره های ناسازگار تحلیلی ، نیازهای هیجانی اولیه