مقایسه کارکردهای اجرایی و نورولوژیک بیماران افسرده با و بدون افکار خودکشی و گروهبهنجار

هدف مطالعه حاضر بررسی تفاوت کارکردهای اجرایی و نورولوژیک بیماران افسرده با / بدون افکار خودکشی و افراد بهنجار در بیمارستان امام سجاد ناجا بود. مطالعه حاضر جز مطالعات علی-مقایسه ایی می باشد. از جامعه بیماران افسرده مراجعه کننده به بیمارستان به روش داوطلبانه و بر اساس جدول مورگان تعداد ۶۶ نفر(۳۳ نفر با افکار خودکشی و ۳۳ نفر بدون افکار خودکشی) انتخاب و با ۳۳ نفر افراد بهنجار همگون شده، مورد مقایسه قرار گرفتند. نمونه مورد بررسی پرسشنامه های افکار خودکشی و افسرگی بک، آزمون رایانه ایی رنگ واژه استروپ، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین، و مقیاس ارزیابی نورولوژیک را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که گروه افسرده های بدون افکار خودکشی در زیر مقیاس درجاماندگی نسبت به گروه افسرده های با افکار خودکشی نمرات بالاتری را کسب کردند، گروه بهنجار در زیر مقیاس درجاماندگی نسبت به گروه افسرده های با افکار خودکشی نمرات بالاتری را کسب کردند، گروه افسرده های با افکار خودکشی به طرز معنی داری در زیر مقیاس نمره تداخل رنگ واژه استروپ نسبت به دو گروه افسرده های بدون افکار خودکشی و بهنجار نمرات بالاتری را کسب کردند، گروه افسرده های با افکار خودکشی در زیر مقیاس زمان تداخل رنگ واژه استروپ نسبت گروه بهنجار نمرات بالاتری را کسب کردند وگروه افسرده های با افکار خودکشی نسبت به گروه بهنجار در کارکردهای نورولوژیک نمرات بیشتری را کسب کردند. وجود این تفاوتها می تواند الزامات مهمی در بررسی این متغییرها در سه گروه مورد نظر از حیث شناخت و درمان ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

افکار خودکشی ، افسردگی ، کارکردهای اجرایی ، نورولوژیک