دیاژنز و ژئوشیمی بخش زیرین و میانسازند الیکا زون البرز غربی-آذربایجان بخش ایلانلو

بررسی های دیرینه جغرافیایی تریاس ایران، گویای این است که در این زمان، سرزمین ایران شامل دو گستره ی مستقل بودهکه در امتداد محل تقریبی راندگی اصلی زاگرس از یکدیگر جدا بوده اند. در این تحقیق که سازند الیکا در زون البرز غربی-آذربایجان واقع شده است، بخش بالایی این سازند مورد مطالعه قرار گرفته است. قسمت بالایی سازند الیکا با نزدیک به ۲۰۰متر ضخامت از یک ردیف یکنواخت از دولومیت های خاکستری تا خاکستری تیره، ضخیم لایه تا ماسیو (توده ای) و بدونهیچ گونه آثار فسیلی مشخص است. بررسی سنگ نگاری دولومیت ها این سازند منجر به شناسایی ۵ نوع دولومیت شاملدولومیکرایت ،دولومیکرواسپارایت، دولواسپارایت، دولومیت درشت بلور، دولومیت رگهای حفرهپرکن شد. مطالعات پتروگرافیو عنصری این دولومیت ها نشان می دهد که تلفیق داده های پتروگرافی به الگوی مختلف سیمان ها و رخدادهای دیاژنتیکشناسایی شده آهک های این منطقه با داده های حاصل از ۶ عنصر کمیاب کربنات ها نشان میدهد که دولومیت های الیکابالایی از یک دریای اولیه با مینرالوژی آراگونیتی رسوب کرده اند. انواع فرایندهای دیاژنتیکی (نئومورفیسم، تراکم، تخلخل،ژئوپتال، دولومیتی شدن، آهندار شدن، آشفتگی زیستی، دولومیتی شدن انتخابی) در سازند الیکا موجود می باشد. افزایشFe و Mn در نمونه ها نشانگر تحمل دیاژنز تدفینی و شرایط احیایی می باشد.

کلیدواژه ها:

دیاژنز ، ژئوشیمی ، سازند الیکا ، دولومیت ، ایلانلو