بررسی اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و ارتباط آن با استرس شغلی در پرسنل بهداشتی استان چهارمحال بختیاری در دوره پاندمی کرونا
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 254
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SRCSRMED08_069
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: عدم قطعیت و پیش بینی ناپذیری شیوع بیماری کووید- ۱۹ ، پتانسیل بالایی برای ترس روانی ازسرایت بیماری ایجادمی کند و منجر به بسیاری از مشکلات روانی از جمله اضطراب و استرس در پرسنل بهداشتی می شود. استرس شغلی سلامتافراد را تحت تاثیرقرار میدهد، کیفیت زندگی را کاهش و احتمال وقوع مصدومیت های ناشی از کار را افزایش میدهد. از اینرو هدف این مطالعه بررسی اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و ارتباط آن با استرس شغلی در پرسنل بهداشتی استان چهارمحالبختیاری در دوران پاندمی کرونا است.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای پنج شهرستان استان چهارمحال و بختیاری شاملکوهرنگ، سامان، بروجن، اردل، لردگان به صورت تصادفی انتخاب و ۷۳۹ نفر از پرسنل بهداشتی واجد شرایط در آنها واردمطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و پرسشنامه استرس شغلی (HSE) استفاده شد. به منظور بررسی همبستگی بین نمره اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و استرس شغلی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفادهشد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ با در نظر گرفتن سطح معنی داری ۵ درصد تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در پرسنل بهداشتی میانگین (انحراف معیار) نمره اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و استرس شغلی به ترتیب برابر با (۱۱/۴۴) ۳۱/۰۸ و (۱۷/۱) ۸۹/۹ بود. نشان داده شده است به طوری که ۴۴/۷ درصد پرسنل سطح شدیدی از اضطراب را تجربه می کنند. همچنین اضطراب ناشی از کرونا ارتباط معنی داری با استرس شغلی داشت (R=۰/۲۱۸; p<۰/۰۵).نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و ارتباط آن با استرس شغلی در پرسنل بهداشتی به کارگیریتدابیر مدیریتی جهت کاهش اضطراب ناشی از ابتلا به کرونا و به تبع آن استرس شغلی و بهبود عملکرد کاری در سایر پاندمیهای عفونی مشابه آتی توصیه می شود. همچنین پیشنهاد می شود سیاست گذاران بخش سلامت، برنامه های حمایتی جهتارتقاء وضعیت سلامت روان پرسنل بهداشتی و درمانی در نظر بگیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه رضایی نده
کارشناسی ارشد / اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت/ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان/ اصفهان/ایران
ابراهیم آقایی بروجنی
کارشناسی ارشد / آموزش جامعه نگر، دانشکده بهداشت/ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان/ اصفهان/ ایران
مریم نصریان
دانشیار/ دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، گروه اپیدمیولوژی و آمارزیستی/ دانشکده بهداشت/ مرکز تحقیقات عفونی و گرمسیری/ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان/ اصفهان/ایران