نقش معلم در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

حرفه معلمی محتوایی ارزشمند دارد ، چنان که وسعت دایره فکر ما درباره هدف های تربیتی نیز چنین است . برای معلم بهتر است که به جای انواع رفتار ، معنا را محصول یادگیری بداند ، این نظریه «تولمان» است که انتظار ما یا ناسازگاری با محیط را آموخته شده تلقی می کند . ما ضمن رشد کودک مشاهده می کنیم که رفتار او تغییر می کند . او کارهای تازه ای انجام داده و روش های پیشین انجام کارها را تغییر می دهد و متوجه می شویم که رخدادهای معینی توسط خود او و دیگران بر وی اثر می گذارند و رفتار او واکنشی است در برابر این تحریک ها . با مشاهده بیشتر ، رفتار و تغییرهایی را می یابیم که این تغییرها ناشی از یادگیری است ، به همین سبب واژه یادگیری امری عقلانی یا ذهنی است ، ولی باید توجه داشته باشیم که واژه یادگیری مبهم و اغلب گمراه کننده است. کودک برای آن که بتواند در جامعه به زندگی خود ادامه دهد ، نیازمند تعلیم و تربیت است . او باید مهارت های لازم برای زندگی کردن را یاد بگیرد . بعد از خانواده ، مدرسه و معلم از ارکان اصلی تربیت به حساب می آیند . کودک بخشی از زمان خود را در مدرسه و در کنار معلم سپری می کند . بنابراین نقش معلم در تربیت دانش آموزان خیلی پراهمیت است . کودکان شما در مدرسه ، مهارت های مهم زندگی مانند: مسئولیت پذیری ، کارگروهی و . . . را از معلم خود می آموزند . به همین دلیل شغل معلمی یکی از حساس ترین و مهم ترین شغل ها در جامعه ی بشری به شمار می آید. [۱]