بهبود آستانه تحمل به شوری سالیکورنیا (Salicornia bigelovii) در مرحله جوانه زنی با پیش تیمار جیبرلیک اسید در سطوح مختلف شوری آب دریا

این مطالعه به صورت دو آزمایش جداگانه در مرکز ملی تحقیقات شوری در سال ۱۳۹۵ انجام شد. در آزمایش اول تاثیر ۱۲ پیش تیمار مختلف شامل غلظت های متفاوت نیترات پتایسم، کلریدسدیم، کلریدکلسیم و جیبرلیک اسید به­همراه شاهد بر جوانه زنی ژنوتیپ LVYUAN no.۱ سالیکورنیا (Salicornia bigelovii) به منظور انتخاب بهترین تیمارها برای آزمایش دوم بررسی شد. در آزمایش دوم نیز تاثیر سطوح متفاوت شوری (۵/۱۲، ۲۵، ۵/۳۷ و ۵۰ دسی زیمنس برمتر) و غلظت های جیبرلیک اسید شامل ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر بر جوانه زنی این ژنوتیپ سالیکورنیا ارزیابی شد. تیمارهای شوری با استفاده از درصدهای مختلف آب خلیج فارس تهیه شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که همه پیش تیمارها درصد جوانه زنی بذر را نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند و بیشترین تاثیر مربوط به غلظت های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید برابر ۳/۱۴۲ و ۱/۱۱۹ درصد افزایش بود. در آزمایش دوم نیز مشخص شد که تنش شوری باعث کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی بذر شد؛ به طوری که تیمارهای شوری ۵/۱۲، ۲۵، ۵/۳۷ و ۵۰ دسی زیمنس بر متر به ترتیب باعث کاهش ۸/۱۱، ۳/۴۰، ۳/۶۳ و ۴/۸۱ درصدی جوانه زنی بذر و کاهش ۳/۲۱، ۴۰، ۳/۶۲ و ۱/۷۰ درصدی سرعت جوانه زنی گردید. کاربرد جیبرلیک اسید باعث افزایش آستانه تحمل به شوری سالیکورنیا در مرحله جوانه­زنی شد. در شرایط بدون پیش تیمار و پیش تیمار بذر سالیکورنیا با غلظت های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر، آستانه تحمل به شوری به ترتیب برابر با ۱۵/۴، ۳۱/۹ و ۵۶/۶ دسی زیمنس بر متر و آستانه کاهش ۵۰ درصد جوانه زنی برابر با ۳۶/۲۰، ۹۷/۳۵ و ۳۹/۳۱ دسی زیمنس بر متر برآورد شد. به طورکلی، نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانه زنی بذر سالیکورنیا با استفاده از پیش تیمار جیبرلیک اسید به نظر می رسد از طریق کاهش مواد بازدارنده رشد که منجر به خواب فیزیولوژیک بذر می شود، بهبود یافت.

کلیدواژه ها:

آب دریا ، تنش شوری ، شورزی ، شورورزی ، هورمون