بررسی و مقایسه اثرات فعالیت های کشاورزی بر ویژگی های تخریبی خاک منطقه اشتهارد

با توجه به افزایش جمعیت به منظور تامین غذا و رفع نیازهای موجود، نیازمند افزایش زمین های کشاورزی می باشیم. این موضوع به علت مدیریت های نادرست و بهره برداری های بی رویه منجر به تخریب اراضی شده است. بنابراین تحقیقات بسیاری باید انجام گردد تا مشخص شود که آیا کشاورزی منجر به تخریب اراضی می شود یا خیر. با توجه به اهمیت بالای این موضوع در مناطق خشک و نیمه خشک، در این مطالعه، منطقه اشتهارد به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب گردید. نقشه های مختلف منطقه از جمله نقشه خاک، طبقات ارتفاعی و کاربری اراضی به کمک نرم افزارهای ArcGIS۹.۳ و ENVI تهیه شد. پس از بازدید از منطقه و تعیین کاربری های اصلی که شامل، مرتع (نمونه شاهد)، آیش، اراضی تک کشتی، چندکشتی و اراضی باغی بود، به نمونه برداری از خاک در دو عمق سطحی (۳۰-۰ سانتیمتر) و تحتانی (۶۰-۳۰ سانتیمتر) با تعداد سه تکرار برای هر تیمار پرداخته شد. سرانجام ۳۵ نمونه خاک به آزمایشگاه انتقال داده شد و فاکتورهای تخریبی از جمله شوری، سدیم، نسبت جذبی سدیم و اسیدیته، در هر نمونه خاک اندازه گیری شدند. پس از تعیین نرمال بودن داده ها توسط آزمون شاپیرو، مطالعه فاکتورها با آزمون ناپارامتری توکی نشان داد که در منطقه بین تیمارها اختلاف معنی دار وجود دارد. سپس مقایسه دو لایه سطحی و تحتانی با آزمون تی جفتی در مورد هر یک از فاکتورها به طور جداگانه در نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد که تیمار چندکشتی با بالاترین امتیاز، مطلوب ترین تیمار و تیمار آیش با کمترین امتیاز نامطلوب ترین تیمار بود که باعث تخریب خاک در منطقه می شود.

کلیدواژه ها:

آزمون ناپارامتری توکی ، تیمار مطلوب ، فاکتورهای مخرب ، مرتع