بازشناسی نقاط قوت تدریس به روش مستقیم و اهمیت احیای آن

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزش مستقیم بر افزایش دانش آموزان بوده است. اهمیت و ضرورت خلاقیت و فرایند رو به رشد آن در عصر حاضر، توجه پژوهشگران و برنامهریزان آموزشی را به تحلیل و بررسی خلاقیت از دید آموزشی جلب کرده است. مفهوم آموزش مستقیم، الگوهای آن، عوامل تعیین کننده در موفقیت آموزش مستقیم و رویکردهای مختلف در مواجهه با آن مورد بررسی قرار گرفتند. روش آموزش مستقیم همچنان یک الگوی موفق و بخشی انکارناپذیر از فرایند آموزش محسوب می گردد. در روش آموزش مستقیم، معلم به طور فعال و مستقیم با مجموعه دانش آموزان کلاس در ارتباط بوده و مطالب درسی را به آنان انتقال می دهد در این روش، نحوه تدریس دروس به نحو مناسبی و بر اساس تجربه معلم سازمان دهی می شود و اهداف درس به روشنی بیان می شود. در این روش، موضوعات درسی در گام های کوچک و به صورت پله ای به دانش آموزان ارائه می شود.این مورد موجب می گردد تا مطالب درسی به صورت تدریجی، آسان و قابل فهم به دانش آموزان آموزش داده شود. با وجود رشد تکنولوژی و به کارگیری آن به صورت های مختلف در بحث تدریس در مدارس، این روش همچنان یک روش مورد قبول و موثر به شمار می رود و بدیهی است که نباید از قدرت و تاثیرگذاری روش تدریس مستقیم غافل نماند و از این رو، پژوهش حاضر به بازشناخت جنبه‎های مختلف این شیوه آموزش پرداخته و ضمن بررسی رویکردهای مختلف و تجمیع آن ها، رویکرد مناسب جهت ارتقای بهره وری در آموزش مستقیم را بررسی نموده است.

کلیدواژه ها:

روش دریس ، آموزش مستقیم ، ارتباط دانش آموزان و معلمان.