بررسی تاثیر درمان شناختی مبتنی بر فناوری بر افزایش توجه و تمرکز در دانش آموزان دارای عقب ماندگی مرزی

دانش آموزان آهسته گام حد فاصل کودکان با نیازهای ویژه و کودکان طبیعی قرار دارند. آنها توانایی یادگیری مهارت های تحصیلی و علمی را دارا هستند اما در مقایسه با دیگر همسالانشان برای یادگیری، به زمان بیشتر، تکرار بیشتر و همچنین صبر بیشتری از سوی والدین و آموزگاران خود نیاز دارند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازتوانی شناختی رایانه محور بر بهبود توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آهسته گام شهرستان قصر شیرین انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر ۹ تا ۱۱ سال دارای آهسته گام شهرستان قصر شیرین در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که از این تعداد ۴ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای، آزمون توجه و تمرکز (آزمون d۲) بریکن کمپ (۲۰۰۲) و آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی شلو (۱۹۹۳) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل دیداری (رسم نمودار)، فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا استفاده شد. نتایج نشان داد، درصد بهبودی کلی برای توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی به ترتیب ۵۱/۴۶ و ۹۳/۵۸ بود و این مقادیر در مرحله پیگیری به ترتیب ۰۰۵/۴۴ و ۵۰/۵۷ محاسبه شد. پیشنهاد می شود در مراکز مشاوره از این روش استفاده شود.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، توجه و تمرکز ، فناوری