حمایت از نرم افزارهای رایانه ای در نظام ثبت اختراع

حقوق مالکیت معنوی تعادل بخش میان حقوق مادی و معنوی پدیدآورنده از یکطرف و بهره مندی جامعه از آثار مزبور را ازسوی دیگر فراهم می نماید. نرم افزارهای کامپیوتری به عنوان یکی از مصادیق مالکیت معنوی و یکی از کارآمدترین این نوعآثار در زندگی امروزه، بیش از گذ شته، توجهات را به سوی خود جلب نموده به نحوی که بسیاری از کشورها را به قانونگذاریویژه در این خصوص واداشته است، همچنانکه کشور ایران نیز از این مقوله استثناء نبوده و قانون پدیدآورندگان نرم افزارهایکامپیوتری در سال ۱۳۷۹ به تصویب رسانیده است. با توجه به دیدگاه غالب کشورها و نیز دیدگاه بین المللی نسبت به قرارگرفتن نرم افزار در میان آثار ادبی و هنری در شناسایی حقوق نرم افزار در قوانین مدون، این امر به عرفی جهانی مبدل شدهاست ضمن آنکه شناسایی نرم افزار به عنوان یک اختراع در صورت حائز شرایط بودن، مورد قبول واقع گردیده است. بنابرایننظام مالکیت فکری با ارائه قلمرو حمایتی از برنامه کامپیوتری و اسرارتجاری، کپی رایت و حق اختراع ، سعی در حمایت ازبازیگران اصلی این صنعت یعنی پدید آورندگان نرم افزارهای رایانه ای نموده است. وجود جنبه های مختلف فنی و ویژگی هایاقتصادی چه در خصوص ماهیت نرم افزار و چه در بخش عرضه و تقاضا نظیر آثار خارجی شبکه ای و استاندارد سازی حمایتاز این محصول فکر بشری تحت نظام مالکیت فکری را با چالش مواجه نموده است. ارائه سازوکار حمایتی مجوزهای متن باز وعرضه تعدادی از نرم افزارها تحت این مجوز ا تا حدودی توانسته که مشکلات موجود در خصوص حمایت از این صنعت را حلنماید، اما با این حال راه حلی جامع نبوده است. این پژوهش در صدد است تا با تحلیل حمایتی راه کاری مناسب جهتحمایت از این صنعت و توسعه آن در کشور ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

قلمرو ، حمایت ، نظام مالکیت فکری ، برنامه کامپیوتری