مقایسه راهبرد سیاسی امنیتی ایران و ترکیه در خصوص مقابله با داعش

ایران و ترکیه به عنوان دو کشور همسایه و البته رقیب در برابر بحران های گوناگون منطقه ای و جهانی رویکردهای متفاوتی را درراستای افزایش امنیت و قدرت خود مد نظر قرار میدهند . دولت اسلامی عراق و شام یا به طور مخفف داعش اشاره به نسخهسازماندهی شده القاعده عراق که توسط ابومصعب الزرقاوی در دهه نخست قرن جاری پایه گذاری شده بود، دارد که سپس باپیشروی های خود در سوریه و عراق و اعلام خلافت سرکرده این گروه موسوم به ابوبکر البغدادی پس از تسخیر موصل به دولتاسلامی که مرزهای فرضی خود را تمام گستره جهان اسلام در قالب خلافت اسلامی میداند، موسوم شده است. اما این پژوهشدر پی بررسی راهبرد سیاستی امنیتی ایران و ترکیه در خصوص مقابله با داعش رویکرد نوواقع گرایی با تمرکز بر دو شاخه آنیعنی واقع گرایی تدافعی و تهاجمی است. این پژوهش در پی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که عوامل موثر بر رویکردسیاسی امنیتی ایران و ترکیه در خصوص مقابله با داعش چه بوده است؟ فرضیه برای پاسخ به این پرسش عبارت است از اینکه؛سیاست خارجی ایران در خصوص مقابله با داعش از جهت گیری تدافعی یعنی مبتنی بر حفظ بشاراسد و کمک به گروه هاینیابتی در راستای از بین بردن داعش و حفظ وضع موجود، در راستای مهار نفوذ اسرائیل در منطقه است؛ درحالیکه ترکیه نیز ازسوی دیگر با رویکرد واقع گرایی تدافعی سعی در کمک به حضور داعش و حفظ وضع موجود در راستای منافع امنیتی سیاسیخویش میباشد. این پژوهش از منابع کتابخانه ای و اسنادی با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی به نگارش درآمده و به منظورمشاهده علمی و دقیق یافته های پژوهش، از رویکرد نظری نوواقع گرایی بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

ایران ، ترکیه ، داعش ، نوواقع گرایی