بررسی فنی و اقتصادی تکنولوژی سنتز متانول به الفین

بکارگیری تکنولوژی های نوین با قابلیت های بیشتر، یکی از روش های مطمئن برای رقابت با سایر تولیدکنندگان و در اختیارگرفتن بازار می باشد. در صنایع پتروشیمی، خصوصا در خاورمیانه به دلیل وجود تولیدکنندگان متعدد و رقابت نزدیک کشورهای تولیدکننده مواد پایه، استفاده از تکنولوژی های نوین بسیار به صرفه خواهد بود. با کاهش ذخایر نفت خام و افزایش قیمت آن در بازارهای جهانی استفاده بهینه از گاز طبیعی مورد توجه قرار گرفته است. از این رومی توان به فرآیند تبدیل متانول به الفین ها اشاره نمود که واحدهای سازنده صنعت پتروشیمی هستند که علاوه بر نو و اقتصادی بودن، دارای امتیازات ویژه ای از قبیل تولید متانول سبز یا در دسترس بودن گاز طبیعی ارزان قیمت ، برای کشورهایی است که از گاز طبیعی به عنوان خوراک پتروشیمی استفاده می کنند. در این مقاله به بیان، بررسی و مقایسه تکنولوژی های موجود در تبدیل متانول به الفین ، وضعیت و چشم انداز های این تکنولوژی در ایران پرداخته شده است. در حال حاضر متانول به عنوان یک محصول صادراتی برای ایران مطرح است. بر اساس افزایش نفت و پیش بینی آن در سال های آتی، توجه بیشتر به تکنولوژی هایتولید مستقیم الفین های سبک به خصوص پروپیلن از منابع غیر نفتی معطوف شده است. بررسی دلایل روند نامتعادل رشد تقاضای الفین های سبک در دهه گذشته ، نشان از افزایش شدید تقاضای پروپیلن نسبت به اتیلن دارد. دلیل عمده رشد تقاضای پروپیلن ، افزایش شدید تقاضای پلی پروپیلن است. در بین فرآیندهای تولید پروییلن، کمترین قیمت تمام شده محصول، در دو فرآیند ام تی پی و ام تی او در مقیاس بزرگ، به دست آمده است. با احداث فرآیندهای نامبرده در کنار واحدهای بزرگ تولید متانول ایران ، می توان با تولید الفین های سبک، بازار مناسب این محصولات را به دست آورد. مقایسه گزینش پذیری اتیلن و پروپیلن در فرآیند کراکینگ با خوراک های متفاوت، نسبت پروپیلن به اتیلن ۴.۴ تا ۴.۰ را می دهد، در حالیکه با افزودن واحد شکست الفین های سنگین به فرآیند مربوطه این نسبت تا ۲.۱ قابل افزایش است .

کلیدواژه ها:

متانول ، الفین ، فنی و اقتصادی ، تکنولوژی