اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عملکرد خانواده مادران کودکان با آسیب جسمی- حرکتی

آموزش مهارت های ارتباطی در جستجوی کاهش خطر زندگی زناشویی در آینده و پیشگیری از توسعه مشکلات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عملکرد خانواده مادران کودکان با آسیب جسمی- حرکتی شهر شیراز بوده است. پژوهش حاضر به صورت شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل۱۲۰نفر از مادران کودکان با آسیب جسمی- حرکتی شهر شیراز بودند. این نمونه شامل مادرانی بوده است که قبل از ارائه متغیر مستقل، پرسشنامه های عملکرد خانواده بر روی آن ها اجرا گردیده است، و از بین ۸۰ مادری که نمراتشان پایین تر از میانگین بود، ۶۰ مادر به صورت گمارش تصادفی و به صورت مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شد. سپس متغیر مستقل برای گروه آزمایش ارائه شد، که همان آموزش مهارت های ارتباطی، در ۸ جلسه ی،۱۲۰ دقیقه ای است، و برای گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد. بعد از اتمام آموزش یا ارائه متغیر مستقل برای گروه آزمایش، پس آزمون اجرا گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه عملکرد خانواده (FAD) بود. داده های آماری با روش آزمون t تفاضل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد، آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود عملکرد خانواده مادران کودکان با آسیب جسمی- حرکتی موثر است (۰۵/۰p<).

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی ، عملکرد خانواده ، آسیب جسمی- حرکتی