بررسی توانایی رشد خارشتر (Alhagi maurorum Medik.) در اراضی شور استان یزد
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 262
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-28-3_009
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1402
چکیده مقاله:
در این پژوهش برخی ویژگیهای خاک و همچنین رشد خارشتر (Alhagi maurorum Medik.) در اراضی شور استان یزد در سالهای ۹۹-۱۳۹۸ پایش گردید. بر این اساس، توانایی رشد این گونه در اراضی شور بررسی شد. برای این کار هفت مرتع استان یزد شامل بافق، جوادیه، بهاباد، جلگه، اردکان، عقدا و ابرکوه با پوشش غالب خارشتر انتخاب گردید. شوری عصاره اشباع و اسیدیته خاک، شوری و اسیدیته آب، وزن تر و وزن خشک خارشتر با استفاده از نمونهبرداری و شوری ظاهری خاک با استفاده از دستگاه القاءگر الکترومغناطیس (EM۳۸) پایش شد. نتایج نشان داد که ضرایب تبیین (R۲) برآورد شوری خاک با استفاده از دستگاه EM۳۸ برای مناطق مختلف قابل قبول و بین ۵۲/۰ تا ۸۶/۰ متغیر بود. شوری خاک در اراضی مورد بررسی از ۱۷/۲ گرم املاح در کیلوگرم خاک در عقدا تا ۵/۲۲۶ گرم املاح در کیلوگرم خاک در اردکان برای عمق ۳۰-۰ سانتی متری و از ۴۰/۰ گرم املاح در کیلوگرم خاک در بافق تا ۳/۱۱۸ گرم املاح در کیلوگرم خاک در اردکان برای عمق ۶۰-۳۰ سانتی متری متغیر بود. بیشینه تولید خارشتر، برابر با ۲۵ تن در هکتار وزن تر و ۷ تن در هکتار وزن خشک بود. در بافق با شوری آب ۱۲ دسیزیمنس بر متر و شوری خاک ۱۱ گرم در کیلوگرم مشاهده شد. بهطور میانگین بیشترین تولید بهترتیب در بافق، بهاباد، ابرکوه، عقدا و اردکان مشاهده شد که تقریبا با تغییرات شوری و اسیدیته خاک منطبق بود. بنابراین به نظر میرسد که خارشتر تحمل بسیار بالایی به شوری آب و خاک دارد، ولی به اسیدیته خاک حساس می باشد. استفاده از دستگاه EM۳۸ برای ارزیابی شوری خاک در اراضی با پوشش خارشتر استان یزد دقت قابل قبولی داشت و برای پایش شوری خاک سایر مراتع توصیه میشود، ولی واسنجی در هر منطقه و برای هر عمق خاک به صورت جداگانه ضروریست.
نویسندگان
هادی پیرسته انوشه
استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
مهدی شیران تفتی
محقق، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
فرهاد دهقانی
استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
غلامحسن رنجبر
استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :