تعیین حد آستانه تحمل جو زراعی به تنش اکسیداتیو در واکنش به میزان پراکسید هیدروژن

به منظور ارزیابی سطح مقاومت نسبی جو زراعی (واریته هوردآ) در برابر تنش اکسیداتیو ناشی از افزایش غلظت پراکسید هیدروژن آزمایشی در شرایط گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار تنظیم گردید . از تری آمینو ترایزول (3AT) به عنوان عامل غیرمستقیم مولد H2O2 استفاده گردید. در واقع 3AT با ممانعت از فعالیت آنزیم کاتالاز منجر به افزایش غلظت H2O2 می گردد. تیمارهای 3AT شامل غلظت های 5 و 15 میل یمولار بود که به همراه شاهد (آب) در زمان حداکثر رشد رویشی بر روی برگ محلو لپاشی گردیدند. شاخص سنجش سطح اکسیداسیون سلولی (TBARM) و میزان H2O2 در زمان های 6 و 12 و 24 و 48 ساعت پس از محلول پاشی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد میزان پراکسیدهیدروژن با افزایش غلظت تری آمینو ترایزول و مدت زمان پس از محلول پاشی افزایش نسبی نشان داد. غلظت 5 میلی مولار تری آمینو ترایزول تقریباً در تمام زمان های نمونه برداری پس از محلول پاشی 3AT میزان ثابتی از H2O2 را ایجاد نمود. با توجه به عدم افت فنوتیپ ظاهری گیاه در این تیمار و عدم افزایش چشمگیر شاخص اکسیداتیو سلولی به نظر می رسد میزان H2O2 تولیدی (3± 0/5 μM/gfw) سطح بهینه پراکسید هیدروژن در جو زراعی باشد.

کلیدواژه ها:

جو زراعی ، آستانه تحمل ، پراکسید هیدروژن ، تنش اکسیداتیو