بررسی عوامل افت تحصیلی و راه های پیشگیری در مدارس

افت تحصیلی به میزان حضور و تعویق مرتبط است. بنابراین فراگیرانی که شکست می خورند به طور منظم در مدرسه شرکت نمی کنند. بر اساس بسیاری از مطالعات "فراگیرانی که مدرسه گریزی می کنند پنج برابر بیشتر از فراگیرانی که در نهایت فارغ التحصیل می شوند، یک نمره را تکرار می کنند. متخصص بودن و دو بار حفظ شدن عملا تضمین می کند که یک فراگیر از مدرسه خارج می شود و به عنوان قوی ترین پیش بینی کننده مدرسه گریزی است. تنها ماندگاری نمره مشخص شده است. میزان مدرسه گریزی بیش از حد فراگیران به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از میزان فراگیرانی است که مرتبا ترقی می کنند، زمانی که نمرات پیشرفت خواندن برای دو گروه معادل باشد. برای ترک مدرسه، نرخ مدرسه گریزی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد و برای فراگیران ابقای یافته مشاهده شده است. با توجه به توسعه کمی آموزش در سال های اخیر و عدم توجه کافی به کیفیت و استانداردهای آموزشی، هم اکنون افت تحصیلی در مدارس به عنوان یک معضل اساسی مطرح است و پیش بینی می گردد در آینده نیز این معضل تشدید گردد. هر ساله بخشی از منابع و استعدادهای بالقوه انسانی و اقتصادی جامعه در مدارس با عناوین اخراج، ترک تحصیل و انصراف، مردودی در دروس و مشروطی ضایع می گردد و علاوه بر آن آثار و پیامدهای ناگواری نیز در حیات فردی، خانوادگی افراد بر جای می گذارد و نابسامانی های اجتماعی فراوانی را نیز بوجود می آورد. افت تحصیلی یکی از مهمترین مشکلات مدارس در ایران است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر افت تحصیلی و راه های مقابله با این موضوع به روش تحلیلی توصیفی نگارش شده است.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، دبیر ، آموزگار ، مدرسه ، آموزش ، مدرسه گریزی