بررسی رابطه آموزش های مثبت نگری برانگیزش روانی معلمان اداره آموزش و پرورش

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه آموزش های مثبت نگری بر انگیزش روانی معلمان اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار انجام پذیرفت. روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت، هدف و فرضیه های آن، نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی معلمان اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار بودند که نمونه مورد مطالعه ۶۰ نفر از معلمان اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار بودند که بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و در ۱۱ جلسه آموزش در دو ماه و نیم مورد آموزش مهارت های مثبت نگری قرار گرفتند و به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش از دوره های آموزشی و یک پرسشنامه انگیزش روانی استفاده شد. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ ۷۹/۰ محاسبه شد. برای تحلیل آماری داده ها از روش آزمون T برای مقایسه میانگین های گروه های آزمایش و گواه استفاده شد. بنابر نتایج پژوهش مشخص شد که اجرای برنامه آموزش مهارت های مثبت نگری با رویکرد شناختی - رفتاری موجب انگیزش روانی معلمان اداره آموزش و پرورش شهرستان چابهار می شود. به این مفهوم که آموزش تکنیک های مثبت نگری شامل تحلیل رفتار (ABC) سبک اسنادی خوش بینانه، جرات ورزی ، فرایند حل مسئله، مذاکره، تنش زدایی، توانسته است علاقه، تلاش، مهارت درک شده تنش و فشار را که نشان دهنده سطح انگیزش روانی مراجعین اداره اوقاف شهرستان ایرانشهر در گروه آزمایش می باشد، را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

مهارت مثبت نگری ، انگیزش روانی ، معلمان