مطالعه جامعه شناسانه تحقق فضای همکاری در سازمان های مردم نهاد (مورد مطالعه: محله هرندی تهران)

سازمان­های مردم­نهاد[۱] تجلی اعتماد و تعدیل­کننده فعالیت­های کلان اقتصادی و سیاسی هستند اما در صورت ورود بدون برنامه و یا تداخل فعالیت­هایشان با یکدیگر و یا با دولت، ممکن است به تهدیدی برای جامعه بدل گردند. در محله هرندی (دروازه غار سابق) تهران، به واسطه وجود انواع آسیب­های اجتماعی، سمن­[۲]های متعددی با هدف تقلیل مشکلات بدان ورود یافته­اند. اما به رغم دستاوردهای حاصل شده توسط این سمن­ها، وجود تداخل­ها و موازی­کاری­های بسیار، خود مشکلات جدیدی را در محله رقم زده است. این پژوهش با انجام مطالعات نظری در کنار انجام مشاهده و مصاحبه­های عمیق و نیمه­ساخت­یافته و همچنین تشکیل گروه­های بحث متمرکز با ساکنان محله و سمن­ها، به دنبال آن است مدل بررسی فضای همکاری نهادهای مدنی را بر اساس سه سطح توافقی (ارزش­ها) و تضادی (رژیم­های حقیقت متضاد) و تفسیری (نمادها) مطرح کند و در نهایت الزامات ایجاد فضای همکاری در میان سمن­های محله هرندی را ارائه نماید. بر اساس مدل پیشنهادی مهم ترین ویژگی­های فضای همکاری در میان سازمان­های مردم نهاد محله هرندی شامل وجود زمینه­های همسوسازی علی رغم وجود رقابت فزاینده میان آنها، غلبه نگاه­های مبتنی بر فهم متعارف بر نگرش­های علمی، پراکنده بودن منابع هنجاربخش پیرامون حقوق بشر و اصول روانشناختی و مانند این، غلبه ارزش­های مادی و بیرونی مانند توجه به حقوق و درآمد و ساختمان و مانند این، توجه کمتر بر ارزش­های عاطفی همچون تعامل با سایر سازمان­های مردم نهاد، توجه کمتر بر ارزش­های شناختی همچون خلاقیت و آموختن دانش­های جدید بودند.     [۱] NGOs  [۲] سمن = سازمان مردم نهاد

کلیدواژه ها:

سازمان­های مردم­نهاد ، همسوسازی سمن­ها ، فضای همکاری سمن­ها