بررسی رفتار های پیشگیری کننده از ابتلا به COVID-۱۹ و عوامل مرتبط با آن با استفاده از تئوری انگیزش محافظت در کارکنان بیمارستان های استان همدان

مقدمه و هدف:کارکنان بهداشتی در معرض خطر ابتلا به بیماری COVID-۱۹ هستند و رفتارهای پیشگیری کننده نقش مهمی در کاهش میزان ابتلا و مرگ ومیر از این بیماری دارد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی رفتار های پیشگیری کننده از ابتلا به COVID-۱۹ و عوامل مرتبط با آن با استفاده از تئوری انگیزش محافظت در کارکنان بیمارستان های استان همدان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در اسفند سال ۱۳۹۹ برروی ۴۳۶ نفر از کارکنان شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی همدان که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای بود مشتمل بر متغیرهای زمینه ای و سازه های تئوری انگیزش محافظت که در مطالعه براتی و همکاران طراحی و روانسنجی شده بود. اطلاعات در نرم افزار آماری ۱۴ Stata و با بهره گیری از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شد. یافته ها: رفتار استفاده از ماسک، (۲/۹۵%) دارای بیشترین فراوانی و استفاده مداوم از دستکش و گان (۸/۴۹%) دارای کمترین فراوانی در بین کارکنان بهداشتی بود. وضعیت سازه های تئوری انگیزش محافظت در سطح نسبتا مطلوبی ارزیابی شد. درمجموع سازه های مختلف تئوری انگیزش محافظت ۴۲ درصد از واریانس قصد انجام رفتار را در کارکنان بهداشتی مورد مطالعه تبیین می کند. از این بین سازه ی خوکارآمدی درک شده سهم معناداری در تبیین واریانس قصد انجام رفتار پیشگیری کننده توسط افراد تحت مطالعه را داشت. نتیجه گیری:تئوری های برانگیزاننده ترس به عنوان یکی از عوامل موثر در ارتقا رفتار های پیشگیری کننده شناسایی شدند

کلیدواژه ها:

تئوری انگیزش محافظت ، رفتارهای پیشگیری کننده ، کارکنان بهداشتی ، COVID-۱۹