اثر حفاظتی بربرین در نوروتوکسیسیته القاشده با تزریق داخل هیپوکمپی کلرورآلومینیوم در موش صحرایی

زمینه و هدف: آلومینیوم جزآلاینده های محیطی است که باعث سمیت عصبی می شود. بربرین در گروه آلکالوئید های مشتق از گیاهان دارویی نظیر زرشک محسوب می شود و خواص سودمند آن در بیماری های مختلف اثبات شده است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر بربرین بر اختلال حافظه القا شده با آلومینیوم می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۲ موش صحرایی نر به طور تصادفی به ۴ گروه شم، شم دریافت کننده بربرین، ضایعه دیده و ضایعه دیده با دریافت بربرین تقسیم شدند. برای القا سمیت عصبی، محلول آلومینیوم کلرید در آب مقطر به میزان ۵ میکرولیتر و با دز ۳۷/۰ میلی گرم بر کیلوگرم به سمت چپ هیپوکامپ پشتی تزریق شد. موش های تحت درمان، میزان ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم از بربرین از یک ساعت قبل از جراحی به طور روزانه تا ۱ هفته بعد از جراحی و به فرم خوراکی دریافت کردند. در هفته چهارم، یادگیری و حافظه با استفاده از شاتل باکس بررسی شد. در پایان کار، میزان مالون دی آلدئید،  رادیکال های آزاد اکسیژن و فعالیت استیل کولین استراز اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنووای یک طرفه و تست توکی تحلیل شد. یافته ها: در گروه آلومینیوم کلرید تحت درمان نسبت به گروه آلومینیوم کلرید، تاخیر اولیه تفاوت معناداری نداشت، اما تاخیر در حین عبور دارای افزایش معناداری بود. میزان مالون دی آلدهید و  رادیکال های آزاد اکسیژن و فعالیت استیل کولین استراز کاهش معناداری نشان داد. نتیجه گیری: درمان با بربرین در گروه ضایعه دیده با آلومینیوم کلرید موجب بهبود معنا دار حافظه و کاهش استرس اکسیداتیو و فعالیت کولین استراز شد.

کلیدواژه ها:

Aluminum chloride ، Berberine ، neurotoxicity ، Learning and Memory ، Lipid Peroxidation. ، آلومینیوم ، بربرین ، سندرم سمیت عصبی ، حافظه ، استرس اکسیداتیو