بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر خشم مادران و پیوند والدینی مادران با نوجوانان پسر

نوجوانی یکی از مراحل بحرانی زندگی هر فردی است که تغییر رفتارهای فرزندان ممکن است موجب ایجاد استرس در والدین شود و از این طریق پیوند والدینی نیز تحت تاثیر قرار بگیرد. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر خشم مادران و پیوند والدینی مادران با نوجوانان پسر صورت گرفت. در این مطالعه نیمه آزمایشی تعداد ۳۲ نفر از نوجوانان از میان دانش آموزان متوسطه دوم شهر چالوس به روش در دسترس انتخاب شده و در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۶ نفر). شرکت کنندگان گروه مداخله واقعیت درمانی گروهی دریافت کردند . گروه کنترل در این بازه زمانی هیچ مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه های رابطه والد -فرزندی و خشم ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش کوواریانس تجزیه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد افرادی که در گروه مداخله شرکت کرده بودند پرخاشگری آنها نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. همچنین رابطه والد فرزندی شرکت کنندگان بهبود معناداری داشت. بنابراین میتوان گفت واقعیت درمانی بر بهبود روابط والد فرزندی اثر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

تئوری انتخاب ، استرس ، نوجوانی ، رابطه والد - فرزند.