تاثیر استفاده از گوشی های هوشمند، خودکارآمدی، خودتنظیمی بر بطالت سایبری و اعتیاد به گوشی های هوشمند در دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد اصفهان

پژوهش حاضر به تاثیر استفاده از گوشی های هوشمند، خودکارآمدی، خودتنظیمی بر بطالت سایبری و اعتیاد به گوشی های هوشمند در دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان پرداخته است. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان در نیمسال دوم ۹۹ -۱۴۰۰ بودند که با استفاده از فرمول حجم نمونه کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) تعداد ۳۶۵ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۹۸)، پرسشنامه بطالت سایبری باس ( (۲۰۱۳، پرسشنامه خودتنظیمی دیهی و شوارز (۱۹۹۹)، پرسشنامه اعتیاد به گوشی های هوشمند کووان (۲۰۱۳) استفاده شد. برای سنجش میزان استفاده از گوشی های هوشمند، دو سوال برای شرکت کنندگان مطرح شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای میزان استفاده از گوشیهای هوشمند (۰/۷۴۳)، خودکارآمدی عمومی (۰/۳۶۷) خودتنظیمی (۰/۷۴۹)، بطالت سایبری (۰/۷۲۶) و اعتیاد به گوشی های هوشمند (۰/۷۸۲) محاسبه شده است. تجزیه و تحلیل یافته با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مدل معادلات ساختاری و نرم افزار spss۱۹ و Amos انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین خودتنظیمی و اعتیاد به گوشیهای هوشمند بطالت سایبری رابطه معکوس وجود دارد و بین مدت زمان استفاده از گوشی های هوشمند و بطالت سایبری با اعتیاد به گوشی های هوشمند رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین بین خودکارآمدی عمومی و ابعاد آن با بطالت سایبری رابطه معکوس وجود دارد. نتایج مدل مفادلات ساختاری نشان داد که میزان استفاده از گوشی های هوشمند و خودتنظیمی بر اعتیاد به گوشی های هوشند تاثیر دارد. خودتنظیمی و خودکارآمدی عمومی بر بطالت سایبری تاثیر دارد و بطالت سایبری بر اعتیاد به گوشی های هوشمند تاثیر گذاشته است. شاخص های برازش مدل از میزان مطلوبی برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

بطالت سایبری ، خودتنظیمی ، خودکارآمدی ، گوشی های هوشمند ، اعتیاد به گوشی های همراه ، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان