مطالعه عددی بهبود عملکرد آیرودینامیکی ابزار برآافزا در ایرفویل دو المانی

هدف از این تحقیق بهبود عملکرد آیرودینامیکی ایرفویل ناکا-۲۳۰۱۲ مجهز به ابزار برآافزای لبه فرار با تغییر در پارامترهای هندسی آن است. در این تحقیق حل معادلات ناویر-استوکس در شرایط جریان آشفته و تراکم ناپذیر با بهره گیری از نرم افزار فلوئنت صورت پذیرفته است. بعد از فرایند مدلسازی ایرفویل و فلپ در زوایای فلپ متفاوت (۵ الی ۳۰ درجه)، شبکه بندی بی سازمان در نرم افزار گمبیت تولید شد و بهبود عملکرد آیرودینامیکی ناشی از تغییرات ایجاد شده در پارامترهای هندسی مورد بررسی قرار گرفت. جریان از نوع دائم، متلاطم و تراکم ناپذیر فرض شده و الگوریتم حل معادلات نیز فشار مبنا انتخاب شده است. محدوده عدد رینولدز جریان ۱۰۶´۶/۳ بوده و مدل آشفتگی مورد استفاده کا-اپسیلون در نظر گرفته شده است. مقایسه نتایج و مشخصه­های آیرودینامیکی ایرفویل مجهز به فلپ پس از ایجاد تغییرات در پارامترهای هندسی در نرم افزار فلوئنت، نشان می دهد که ضرایب آیرودینامیکی به صورت قابل ملاحظه­ای (حدود ۱۵%) بهبود یافته و همچنین جدایش جریان، به سمت انتهای فلپ جابه جا شده است. همچنین بررسی گرادیانهای فشار و سرعت در مقاطع مختلف، نشان می دهند که تغییرات بسیار موثر بوده و در مقایسه با مقاله مرجع توزیع بهتری صورت پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

ابزار برآافزا ، فلپ های تک شکافه ، پارامترهای هندسی فلپ ، عملکرد آیرودینامیکی