تاثیر توانمندسازی ساختاری بر رضایت شغلی با نقش میانجی ابهام نقش و تعارض نقش در شرکت مجتمع فولاد دشتستان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر توانمندسازی ساختاری بر رضایت شغلی با نقش میانجی ابهام نقش و تعارض نقش در بیمارستان های خصوصی در شهر تهران بود. روش اجرای پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش کلیه شرکت مجتمع فولاد دشتستان بودند که ۳۳۵ نفر از آنان در پژوهش شرکت کردند. آنان به پرسشنامه-های توانمندسازی ساختاری، ابهام نقش، تعارض نقش و رضایت شغلی پاسخ دادند. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل تاییدی مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری با نرم افزار PLS استفاده گردید. نتایج نشان داد تاثیر توانمندسازی ساختاری بر ابهام نقش و تعارض نقش معنادار بوده است. تاثیر توانمندسازی ساختاری بر رضایت شغلی مثبت و معنادار بوده است. تاثیر ابهام نقش و تعارض نقش بر رضایت شغلی معنادار بوده است. ابهام نقش بین توانمندسازی ساختاری و رضایت شغلی نقش میانجی دارد. تعارض نقش بین توانمندسازی ساختاری و رضایت شغلی نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ساختاری ، ابهام نقش ، تعارض نقش ، رضایت شغلی