بررسی مدیریت ریسک از دیدگاه زمانی در پروژه های ساختمانی به روش مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM)

در چرخه عمر پروژه های ساختمانی به دلیل منحصر به فرد بودن، ریسک های گوناگونی وجود دارد. مدیریت ریسک به عنوان یکی از مهم ترین فرآیندها برای دستیابی به اهداف پروژه، ازجمله زمان، هزینه، کیفیت و محدوده شناخته شده است. هدف این پژوهش مدیریت ریسک از دیدگاه زمانی در پروژه های ساختمانی شهر بجنورد به روش مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) می باشد. در این مطالعه، ابتدا بر اساس پیشینه پژوهش و مستندات و مشاوره با خبرگان صنعت ساختمان شهر بجنورد ریسک مربوط به پروژه های ساختمانی لیست گردید و از بین تعداد مختلف ریسک های شناسایی شده، ۱۵ ریسک مهم و تاثیرگذار از نظر زمانی بر پروژه های ساختمانی با نظر کارشناسان خبره انتخاب گردید که به عنوان متغیرهای مدلسازی ساختاری تفسیری مورد استفاده قرار گرفته است. با توزیع پرسش نامه ها، جمع آوری و تحلیل نتایج با استفاده از روش مدلسازی ساختاری، تاثیر هر ریسک بر اهداف پروژه ساختمانی از نظر قدرت نفوذ و میزان وابستگی اولویت بندی گردید. باتوجه به نتایج بدست آمده، متغیرهای که دارای قدرت نفوذ و وابستگی زیاد که به عنوان متغییر های پیوندی نام گذاری می شوند، شامل عوامل ۲(مشکلات تامین مالی پروژه ساختمانی) ، ۷ (عملکرد ضعیف پیمانکار فرعی) ، ۱(طراحی معیوب پروژه ساختمانی)، می باشد. متغیرهای این دسته غیر ایستا می باشند. به عبارت دیگر هر گونه تغییر در متغیرهای دیگر باعث تغییر آنها و تغییر آنها باعث تغییر کل مدل خواهد شد. بنابراین این عوامل، مهمترین عوامل تاثیرگذار ریسک در پروژه های ساختمانی هستند و باید برای حل آنها بیشترین تمرکز را گذاشت. این متغیرها، همزمان بصورت بسیار تاثیرپذیر و بسیار تاثیرگذار، عمل می نمایند. طبیعت این متغیرها با عدم پایداری آمیخته است، زیرا هر عمل و تغییری بر روی آنها، واکنش و تغییری بر دیگر متغیرها را بدنبال دارد که باید در یک پروژه ی ساختمانی، کنترل آنها توجه کامل قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک به روشISM ، ریسک ازدیدگاه زمانی ، ارزیابی ریسک پروژه های ساختمانی