تحلیل غزل ماکسیمال با تکیه بر غزل بند « وقت لیلی» آرش آذرپیک

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 578

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PESHCONF01_145

تاریخ نمایه سازی: 15 فروردین 1402

چکیده مقاله:

غزل ماکسیمال یا مطول یکی از ژنرهای است که توسط آرش آذرپیک بنیانگذار مکتب ادبی فلسفی اصالت کلمه ابداع شده است .این غزل به چند زیر شاخه با عنوانهای غزل بند(غزل ترکیب ،غزل ترجیع و غزل هم افزای ترجیع – ترکیب )،غزل منظومه و غزل نوقلندرانه و...تقسیم می شود.که در این بین غزل بند یا غزل ترجیع و غزل ترکیب وغزل هم افزا ویژگی فرم بیرونی یا قالب یک دارند و بقیه زیر شاخه ها مربوط به فرم ذهنی یا درونی می شود.این غزل به تبعیت از مولفه های فراشعر،نوعی فراشعر در قالب غزل است یا به عبارتی دیگر فرم ذهنی فراشعری دارد که برای اولین بار در کتاب شیخ اشراق تجربه شده است .این جستار برآمد پژوهشی است بر غزل ماکسیمال یا مطول باتحلیل میکروسیستم یک غزل هم افزای ترکیب- ترجیع «وقت لیلی».

نویسندگان

ناهید صیدی

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دانشگاه پیام نور تهران غرب