بررسی اختلال نوشتاری در دانش آموز پایه پنجم ابتدایی و راهکارهای بهبود آن

یکی از مهارت های مهم و کاربردی در زندگی امروزه بشری نوشتن است که بعضی از کودکان در اثر اختلال از نوع نوشتاری از پرداختن به این امر تا حدود زیادی با مشکل روبه رو می شوند. اختلال نوشتاری( dysgraphia) دارای انواع ( اختلال املاء، اختلال انشاء و نارسانویسی) می باشد. اختلال نوشتن ( اختلال املاء) بر اثر عوامل گوناگونی ایجاد می شوند از جمله؛ حافظه دیداری، حافظه توالی دیداری، تمییز دیداری، دقت، حساسیت شنیداری، حافظه شنیداری، وارونه نویس و قرینه نوسی. عدم رفع این اختلال باعث ایجاد خسارت های مالی، عاطفی، اجتماعی در کودک و همچنین باعث عدم موفقیت و عزت نفس و آینده شغلی کودک و باعث مشکلاتی برای نظام خانواده و نظامی آموزشی ایجاد می کند. در این پژوهش ما در ابتدا با استفاده از دو آزمون سنجش شنوایی و بینایی و آزمون هوش وکسلر، سلامت کودک را مورد ارزیابی قرار دادیم( شنوایی و بینایی کودک در نرم طبیعی قرار داشت و نمره هوشبهر کودک ۷۵ درصد بود که در منطقه هوش طبیعی قرار می گرفت) و سپس با استفاده از روش پیمایشی به جمع آوری اطلاعات پرداختیم. به صورت کلی در این پژوهش ما در صدد این هستیم که در ابتدا نوع مشکل کودک را از لحاظ اختلال نوشتاری شناسایی کنیم و در نهایت راهکارهایی متناسب با نوع مشکل ارائه بدهیم و این راهکارها را بر روی کودک اجرا کنیم و نتیجه عملکرد را تبیین کنیم. بر اساس اطلاعات بدست آمده، نوع مشکل کودک در دو حیطه قابل بررسی می باشد؛۱-حافظه دیداری ۲-دقت . که متناسب با این نوع مشکل، راهکارهایی برای حل و تقویت این توانایی ها ارائه شد.بعد از اجرایی این راهکارها، تا حدود خیلی زیادی باعث پیشرفت چشمگیری در عمکلرد کودک از جمله؛ دقت، هماهنگی حرکات، به خاطرسپاری و بازیابی موثر اطلاعات، افزایش انگیزه و اعتماد بنفس و.... شد.

کلیدواژه ها:

اختلال ، اختلال نوشتن ، حافظه دیداری ، دقت