بررسی اختلال سلوک در بزهکاری کودکان

کودکان و نوجوانان سرشار از انرژی هستند و دوران نوجوانی و بلوغ، دوران بی قراری و سرکشی است دورانی که در هر صورتی که امکانات و فرصت ها در اختیار نوجوانان باشد در هر زمینه از علم، هنر و ورزش، خلاقیت ها و توانائیهایشان را به منصه ی ظهور می رسانند هرگاه خانواده و جامعه نسبت به کودکان و نوجوانان بی توجهه وسهل انگار باشند وکودکی به بزهکاری روی آورده و به زندگی ناسالم عادت کند در بزرگسالی احتمال بازگشت به اجتماع واصلاح وی تقریبا غیرممکن است. کودکان این نونهالان حساس در روند رشد نیاز فراوان به تامین احتیاجات طبیعی، غریزی، عاطفی و اخلاقی دارند. لذا در صورت عدم تامین نه تنها جامعه پذیری آنها دچار وقفه می گردد بلکه فشارهای ناشی از آن موجب آسیب پذیری بعدی آنها خواهد شد بسیاری از والدین، معلمان و سایر بزرگسالان با کودکان و نوجوانانی سرو کار دارند که رفتارهای پرخاشگرانه دارند، دروغ می گویند، به اشیاء اطراف خود آسیب می رسانند نافرمانند و با سایر کودکان در جنگ و نزاعند از آنجایی که این رفتارها مخرب و مشکل آفرینند باید به آنها توجه کافی مبذول داشت هنگامی که این رفتارها شدید و بادوام باشند آسیب های جدی ایجاد می کنند یکی از عواملی که ممکن است در کودکان و نوجوانان باعث ایجاد بزهکاری گردد اختلال سلوک می باشد اختلالی که با تجاوز مکرر و مستمر به حقوق دیگران مشخص می شود. اختلال سلوک در مقوله اختلالات رفتار اذایی قرار می گیرد این اختلال موجب اختلال کارکرد اجتماعی و آموزش در کودکان و نوجوانان می گردد.

کلیدواژه ها:

اختلال ، سلوک ، کودکان