بررسی مقوله سواد یادگیری مادام العمر در نظام آموزش و پرورش مدرن

بزرگ ترین انعکاس تغییر در قرن بیست و یکم، بدون شک، در حوزه های آموزشی بوده است، زیرا دلیل وجودی موسسات آموزشی، پرورش افرادی است که برای عصر جدید واجد شرایط هستند. مفاهیمی که آموزش سنتی را شکل می دهد در جامعه اطلاعاتی زیر و رو می شود. در گذشته، تعلیم و تربیت به معنای موسسات آموزشی رسمی بود که در یک دوره زمانی معین به مردم خدمت می کردند. برعکس، در عصر اطلاعات، وجود محیط آموزشی بدون توجه به زمان و مکان حاکم است. علت اصلی چنین محیطی تجدید اطلاعات و مهارت های موجود و در نتیجه نیاز به سواد یادگیری مادام العمر است. فناوری به سرعت در حال توسعه و افزایش شدید در مقدار دانش تا حد زیادی به جهانی شدن کمک کرده است. امروزه با جهانی شدن، تولید اطلاعات معتبر و کاربرد آن در حوزه های جدید، قدرت اساسی تعیین کننده رقابت ملی و بین المللی بوده است. اساسی ترین مولفه توسعه سواد یادگیری مادام العمر در مدرسه در درجه اول مستلزم آن است که مربیان خود یادگیرنده مادام العمر باشند. مدرسه به این معنا، مربیان باید در درجه اول بررسی کنند. مربیان فرصتی بی سابقه برای کاشت مهارت سواد یادگیری مادام العمر در فراگیران دارند. در صورتی که این فرصت نادیده گرفته شود، به جای سواد یادگیری مادام العمر، یادگیری در مدرسه وجود خواهد داشت. برای اینکه نظام آموزش و پرورش همگام با الزامات جامعه اطلاعاتی و جهانی شدن باشد، باید اهداف آن به گونه ای بازتعریف شود که پاسخگوی نیازهای عصر باشد. متمایزترین جنبه برنامه های آموزشی در جامعه اطلاعاتی اصل «تداوم یادگیری» است. افراد باید به طور مداوم در یک جامعه اطلاعاتی یاد بگیرند. در نتیجه، کارکرد اساسی مدرسه افزایش توان یادگیری فراگیران به جای آموزش افراط خواهد بود. به عبارت دیگر، آموزش اجباری باید دارای ویژگی هایی باشد که فراگیران را برای سواد یادگیری مادام العمر آماده کند و مهارت های خودآموزی آنها را توسعه دهد.

کلیدواژه ها:

سواد یادگیری مادام العمر ، دانش آموز ، اطلاعات ، آموزش