اثر بخشی پساری در جلوگیری از زایمان زودرس در افراد با سرویکس کوتاه: مرور سیستماتیک

هدف: زایمان زودرس دارای عوامل خطر متعددی از جمله ناتوانی سرویکس است. برای پیشگیری از زایمان زودرس روشهای متعددی پیشنهاد شده است از قبیل تجویز پروژسترون واژینال، سرکلاژ و یا توصیه به کارگذاری پساری. پساری دهانه رحم به عنوان یک جایگزین ساده و غیر تهاجمی مورد توجه میباشد. به همین جهت این مطالعه برای تعیین اثر بخشی پساری در جلوگیری از زایمان زودرس در افراد با سرویس کوتاه انجام شد .روش کار: این مطالعه بصورت روش مرور سیستماتیک با جستجو در دو پایگاه دادههای گوگل اسکولار و پاب مد صورت گرفت. مطالعات بعد از سال ۲۰۱۶ با کلید واژههایRCT ، pessary، (preterm birth or preterm labor or preterm delivery)، cervical lengthمورد جستجو قرار گرفت. شرایط ورود به مطالعه شامل مقالاتی بود که درآنان کارآزمایی بالینی با مداخله کارگذاری پساری در افراد با سرویکس کوتاه با یا بدون سابقه زایمان زودرس صورت گرفته باشد. نهایتا ۱۲ مطالعه در جدول ماتریکس مورد مرور قرار گرفت .یافتهها: مرور مطالعات نشاندهنده هتروژنسیتی در بین آنان بود. انتخاب مادران با حاملگی یک قلو یا دوقلوی، تفاوت در ملاک انتخاب کوتاهترین طول سرویکس ؛ همراهی مداخله پساری با تجویز پروژسترون واژینال یا به تنهایی و همچنین تفاوت در انتخاب پیامدهای بارداری برای سنجش تاثیرگذاری پساری از قبیل زایمانزودرس قبل از هفته ۳۷ یا ۳۴ از موارد هتروژنسیتی مطالعات بود؛ که مقایسه آنان را مشکل میکرد. یافتههای ۶ مطالعات نشان دهنده وجود تاثیر پساری بصورت کاهش در زایمانزودس قبل از هفته ۳۴ یا ۳۷ حاملگی چه در بارداری های منفرد و چه دوقولوی (چه به تنهایی چه همراه با تجویز پروژوسترون) نسبت به گروههای کنترلی بود، که درمان انتظاری یا پروژسترون واژینال میگرفتند. در شش مطالعه دیگر اگر چه کاهش در خطر نسبی تعدیل شده در جلوگیری از زایمان زودرس در گروههای پساری بدست آمده بود، ولی آزمونهای آماری معنیدار نبودنند .نتیجه: دربرخی مطالعات اثر بخشی پساری در کاهش زایمان زودرس معنیدار بود و درهیچکدام از مطالعات کارگذاری پساری اثربخشی کمتر از مراقبتهای روتین و تجویز پروژسترون نداشت