اثر بتائین بر تعادل مایع ، دمای بدن ، قدرت ، استقامت و توان عضلانی ورزشکاران

بتائین تری متیل گلیسین (بتائین) مشتقی از اسید آمینه گلیسین است. بتائین می تواند به صورت درون زا از طریق متابولیسم کولین سنتز شود، یا به صورت برون زا از طریق دریافت رژیم غذایی مصرف شود . اگرچه غلظت بتائین در غذاها بسته به روش های پخت و پز و آماده سازی متفاوت است، محصولات غلات و سبزیجات مانند سبوس گندم ۱۳۴۰ ) میلی گرم در ۱۰۰ گرم در (۱، جوانه گندم ۱۲۴۰-۱۰۰) میلی گرم)، اسفناج ۶۴۵-۶۰۰) میلی گرم تا ۱۰۰ گرم) و چغندر (mg-۱۰۰g-۱ ۲۹۷-۱۱۴) بهترین منابع بتائین رژیمی هستند . متوسط دریافت رژیم غذایی برای فرهنگ غربی عمولا۰ بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در روز، با میانگین ۹۰ + ۲۰۸ میلی گرم در روز است و منجر به میانگین غلظت بتائین پلاسما در حالت استراحت ۰.۰۷-۰.۰۲ میلی مول در لیتر می شود . از آنجایی که بتائین یک مشتق اسید آمینه با زنجیره کوتاه، خنثی و خنثی است، تصور میشود که جذب از طریق انتروسیت عمدتا از سیستم انتقال اسید آمینه A وابسته به سدیم استفاده میکند، اما جذب مستقل از سدیم نیز شناخته شده است .

کلیدواژه ها:

بتائین ، الکترولیت ، پروتئینی ، تعادل مایع ، دمای بدن ، قدرت ، استقامت ، توان عضلانی ، ورزشکاران .