یادگیری مستمر و مدرسه: مفاهیم، اصول و الزامات

یادگیری مستمر این باور است که هر دانش آموزی مستحق ادامه یادگیری است، حتی اگر آموزش حضوری قطع شود. حتی قبل از همه گیری کووید-۱۹، فناوری - از نرم افزار جلسات آنلاین گرفته تا برنامه های آموزشی - اجازه گسترش مرزهای کلاس را می داد. "مدرسه" دیگر محدود به فضاهای آجر و ملات نیست. آموزش و یادگیری در محیط های مجازی یا از راه دور اتفاق می افتد و باید انجام شود. این یادگیری مستمر است. قبل از کووید-۱۹ و قطعا قبل از تلفن های هوشمند و اینترنت گسترده - آموزش به فعالیت های کلاسی حضوری و تکالیف محدود می شد. در حالی که فعالیت های کلاسی می توانند اشکال مختلفی داشته باشند، از آموزش کل کلاس گرفته تا کار گروهی کوچک تا تمرین مستقل، تکالیف درسی تا حد زیادی به تمرین منزوی و مستقل محدود می شد. یادگیری مستمر نوعی از یادگیری است که در آن یک فرد یادگیرنده علاقه شخصی خود را با دوستان و بزرگسالان دنبال می کند به طوری که یادگیری در پروژه ها با دستاوردهای تحصیلی، موفقیت شغلی یا مشارکت مدنی مرتبط است. طرفداران یادگیری مستمر می گویند که این رویکرد از رسانه های جدید برای گسترش استفاده می کند. دسترسی به فرصت ها و تجربیات یادگیری معنادار. آنها همتایان و مربیانی دارند که در این علایق مشترک هستند. و آموخته های آنها به سمت فرصت و شناخت هدایت می شود. به گفته طرفداران یادگیری مستمر، حمایت اجتماعی از یادگیری مبتنی بر علاقه و ارتباط با چندین سایت از فعالیت های یادگیری برای هدایت نتایج یادگیری فردی. پلتفرم هایی که از یادگیری مستمر پشتیبانی می کنند، عموما دارای حس هدف مشترک، تمرکز بر تولید و زیرساخت های شبکه ای باز هستند. در این پژوهش به روش تحلیلی توصیفی به بررسی مفاهیم یادگیری مستمر و اصول مهم یادگیری مستمر پرداخته است و در ادامه چگونگی تنظیم مناسبات و بایدهای یادگیری مستمر در بکارگیری آن در مدرسه تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری مستمر ، آموزگار ، دانش آموز ، مدرسه