تفاوت روش های قدیم با جدید تدریس در دوره ابتدایی و مزایا و معایب آن ها

پژوهش حاضر با هدف تفاوت روش های قدیم با جدید تدریس در دوره ابتدایی و مزایا و معایب آن ها انجام شد. روش های قدیمی تدریس هنوز در اکثر نقاط کشور ما رایج است. در موسسات آموزشی، آموزگاران تنها منبع کسب اطلاعات هستند. آموزگاران با استفاده از تخته سیاه و گچ مفهوم را برای فراگیران توضیح می دهند. آن ها تمام مطالب را روی تخته سیاه می نویسند و از فراگیران می خواهند که در دفتر خود یادداشت کنند و یادداشت ها را به خاطر بسپارند و بخوانند. تمام تمرکز آموزش در این موسسات گذراندن ترم است. روش تدریس جدید که ما آن را روش تدریس جدید نامیدیم بیشتر مبتنی بر فعالیت است و ذهن یادگیرنده را متمرکز می کند که او را به طور کامل در فرآیند یادگیری درگیر می کند. در روش تدریس جدید، آموزش و برنامه ریزی درسی با نگه داشتن یادگیرنده به عنوان هدف اولیه انجام می شود. در این پژوهش از منابه کتابخانه ای کمک گرفته و به شکل مروری انجام شد. نتایج نشان داد روش های جدید تدریس باعث بهره وری بیشتر فراگیران و تشویق آنها به همکاری می شود. هر دو روش موثر هستند، اما این که در این مدت انجام خواهد شد سوال است و به وضوح می توان اهمیت فنون جدید تدریس را به وضوح احساس کرد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، دوره ابتدایی ، فنون جدید تدریس ، معلمی