نقش روش تدریس بدیعه پردازی در نوآوری، نگرش آموزشی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 108

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHSS01_151

تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1401

چکیده مقاله:

از ویژگیهای بارز انسان و محور اساسی حیات او قدرت اندیشه است انسان در طول زندگی خویش هرگز از تفکر و اندیشه فارغ نبوده و با نیروی تفکر صحیح تصمیم گرفته و توانسته است به حل مسائل و مشکلات بپردازد و به رشد و تعالی نایل گردد بنابراین، تمام موفقیت ها و پیشرفتهای انسان در گرو اندیشه بارور و پویا و موثر اوست از پیچیده ترین و عالی ترین جلوه های اندیشه انسان تفکر خلاق است حسینی، ۱۳۸۸) خلاقیت و نوآوری، محرک اصلی تمدن هاست دنیای اطلاعات پر از تغییرات شتاب زده و تحولات گسترده در زمینه ی علوم فنون، فرهنگ، فن آوری از یک سوی و مشکلات عدیده ای که دامنگیر ،کودک، نوجوان و جوان ما در زندگی پر مشغله ی والدین از سوی دیگر باعث شده است تا در جستجوی راه حلهای اساسی حل مشکل بر آمده تا بتوان جوانان فردا را به نیروی تفکر و خلاقیت مجهز کرد تا در شرایط مختلف ،زندگی جواب گوی مسائل خود باشند و با رفتاری متنوع به گشودن مشکلات در هم تنیده ی پیش رو اقدام نمایند این ابزار مهم تفکر و خلاقیت ( آغاز شکوفایی و استفاده اش باید به واسطه ی ظریف بودن کار از خانه و کودکستان باشد و در آموزش و پرورش به صورت نهادین جایگزین شده و با آموزش صحیح آن در نوجوانان زیر بنایی بهتر و محکم تر را برایشانایجاد کند تا بالنده ی فردا گردند و جامعه ای فعال و کارا و زیبا را بسازند (اسدی، ۱۳۸۹) نظام آموزشی موجود آن قدر معلمان را به یک مجموعه از محفوظات سرگرم کرده که فرصت فکر کردن ندارند در واقع معلم ،امروز نیازی ندارد بجز کتب درسی مطالعه دیگری داشته باشد و بدون مطالعه کتب غیر درسی میتواند به کار خودش ادامه دهد. همین نظام آموزشی باعث گردیده که معلمان رشد علمی نکنند یعنی همه ساله عده ای معدود و محدود از کارشناسان آموزش و پرورش می نشینند و برای دوره های مختلف کتاب می نویسند و سپس در سطح گسترده توسط وزارت آموزش و پرورش چاپ و منتشر می کنند. در واقعحق مشارکت معلمان نادیده گرفته شده و به علت عدم بکارگیری موثر آن ها در طراحی و برنامه ریزی مواد درسی خلاقیت جامعه معلمان رشد نمییابد (بهرامپور، سبزیان، ۱۳۸۲). برای گسترش دامنه بررسی خلاقیت و روشن سازی دوران خلاقیت، روان شناسان، به ویژه روان شناسان حوزه آموزش و پرورش زحمات زیادی را متحمل شده اند. با این همه آنچه در زمینه ی خلاقیت ارائه شده است بیشتر در برگیرنده ی شیوه های پرورش خلاقیت است و کم تر به این امر که چگونه می توان مبتنی بر خلاقیت عملکرد پرداخته شده است. در روش تدریس مبتنی بر خلاقیت تلاش بر این است که شیوه خلاقانه عمل کردن از سوی معلم و دانش آموز باز نموده شود معلم باید با استفاده از روش تدریس حاضر به گونه ای تدریس کند که بتوان با شاخصهای خلاقیت آن را خلاقانه نامید دانش آموزان هم باید در فراگیری از راه های خلاقانه بهره گیرند توجه به روش تدریس مبتنی بر خلاقیت پس از دهه ی۱۹۸۰ بوده است. ولی بیشترین توجه به خلاقیت از حدود نیمه دوم قرن بیستم آغاز شده است.

نویسندگان

فهیمه ماجد

آموزگار پایه دوم دبستان شاهد حضرت معصومه (س) ناحیه ۳ اصفهان - لیسانس دبیری زبان و ادبیات فارسی

عطیه ماجد

آموزگار پایه سوم دبستان شاهد حضرت معصومه (س) ناحیه ۳ اصفهان - لیسانس دبیری زبان و ادبیات

میترا ارباب زاده

آموزگار پایه اول دبستان شاهد حضرت معصومه (س) ناحیه ۳ اصفهان - لیسانس علوم تربیتی پیش دبستان و دبستان