نوآوری ،اجتماعی راهبردی در کارآفرینی اجتماعیمبتنی بر تفکر سیستمی؛ مورد مطالعه سازمانهایمردم نهاد شهرستان آران و بیدگل

زمینه و هدف: نوآوری اجتماعی نوعی تغییر تازه و عامل مهم در نظام مدیریتی، کارآفرینی و ایجاد رقابت جهانی است. یکی از محیطهای پویا برای ایجاد نوآوری اجتماعی سازمانهای مردم نهاد است که بر اساس نیازهای فردی و اجتماعی متفاوت انسانها در زمانها و مکانهای شکل گرفته اند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تفکر سیستمی به عنوان یکی از عوامل موثر در نوآوری اجتماعی و توسعه کارآفرینی اجتماعی در سازمانهای مردم نهاد میباشد روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها به روش (تلفیقی بوده است. در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و به روش تحلیل تماتیک سعی در شناسایی عوامل موثر بر نوآوری اجتماعی از دیدگاه مدیران ارشد سازمانهای مردم نهاد داشته است. بخش کمی از شاخه پیمایشی - همبستگی بوده. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بوده که روایی آن به وسیله ضریب آلفای کرونباخ تائید شده است. جامعه آماری تحقیق ۵۷ نفر از مدیران سازمانهای مردم نهاد شهرستان آران و بیدگل در سال ۹۸ میباشند که به شیوه تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها: یافته های توصیفی پژوهش حاکی از آن است هر چند اکثر پاسخگویان دارای گرایش به نوآوری اجتماعی هستند با این حال برخی دیدگاههای متفاوت و متضادی در مورد گرایش به نوآوری اجتماعی و تفکر سیستماتیک وجود دارد نتایج حاصل از فرضیه ی پژوهش نشان میدهد بین تفکر سیستمی با نوآوری اجتماعی رابطه مثبت و معنادار (۰/۰۰۱>P و r=۰/۴۱۶). وجود دارد. نتیجه گیری نوآوری اجتماعی سیستماتیک مبتنی بر روابط و ساختار منظم به دلیل تاثیر مستقیم در رفع چالشهای جهانی و کمک به بهبود آینده اجتماعی ( توانمندسازی، ظرفیت سازی کسب و کار با استفاده از اهداف استراتژیک موجود در سازمانهای مردم نهاد میتواند پیش گام در عرصه کارآفرینی اجتماعی باشند.

کلیدواژه ها:

نوآوری اجتماعی ، تفکر سیستمی ، کارآفرینی اجتماعی ، سازمان های مردم نهاد.