رد پایی از رندیهای سیاسی حافظ با الهام ازنهج البلاغه

هر چند غزل بهانه ای برای بیان حدیث عاشقی است و حافظ سرآمد غزل سرایان تلفیقی محسوب می شود ولی از مقایسه برخی غزلهای وی با مفاهیم نهج البلاغه ابیاتی یافت میشود که اصول مهم کشورداری با اعجاز کلام حافظ در هم آمیخته شده است و جلوه ای ناشناخته از رندیهای حافظ ظهور پیدا می.کند او در غزلی با مطلع دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش با الهام گرفتن از نامه تاریخی امام علی (ع) به مالک اشتر اصول کشورداری را به آصف صاحبقران، وزیر شاه شجاع گوشزد می.کند درسهایی :همچون آسان گرفتن با مردم گشاده رویی با آنان شرح صدر ،حاکم پرهیز از غم دنیا گفتار حکیمانه، پوشاندن عیوب مردم، نادیده گرفتن اشتباهات و عفو خطاهای آنان از جمله اصول مهم کشورداری است که در بیت - بیت این غزل از معارف علوی تاثیر پذیرفته است و تشخیص آن فقط با اشراف نسبت به نهج - البلاغه امکان پذیر است رندی دیگر حافظ آن است که بی آنکه به تملق وزیر دربار بپردازد همچون پدری زیرک راه و رسم کشورداری و حکومت بر مردم را در قالب دلنشین ترین کلام به او هدیه میکند و اصول حکومت علوی را به شیوه ای رندانه به عالی ترین مقام مدیریتی قابل دسترس خود نفوذ میدهد؛ به طوری که در خاطر وزیر مقبول میافتد. با بازخوانی دیوان حافظ و یافتن نمونه هایی از این دست میتوان وی را الگویی شایسته برای ایجاد نوآوری در علوم انسانی دانست.

کلیدواژه ها:

حاکم ، حافظ ، رندی ، صاحبقران ، نوآوری ، نهج البلاغه.