بررسی عوامل تخریب جنگل های استان گیلان و راهکارهای مدیریتی

این مقاله به بررسی وضعیت جنگل های گیلان در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۶ می پردازد. شرایط جغرافیایی و همچنین پستی و بلندی های مرتبط با جنگل های گیلان و نیز امکانات دسترسی به سایر مناطق و وجود آب قابل شرب، نقش اساسی در تراکم و پراکنش دام و جنگل نشین دارد. ارزیابی پیامدهای زیست محیطی طرح های حفاظت از جنگل ها و استمرار روند تخریب این منابع ، برنامه ریزان را ملزم به تدبیر راهبردهای حفاظت جنگل ها نموده است . جمع آوری اطلاعات در این مقاله بر پایه مطالعات اینترنتی و کتابخانه ای و بررسی پایگاه ای داده ای بوده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد که عوامل تخریب جنگل های گیلان در دو دسته عوامل انسانی و عوامل طبیعی قرار می گیرند. بیشتر سطح جنگل ها و مراتع استان گیلان ، جمعا به مساحت ۸۰۹۶۹۸ هکتار در وضیت متوسط قرار دارند. در فاصله سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۶جنگلکاری توسط بخش خصوصی سیر نزولی داشته و مقدار آن در سال ۱۳۹۶ به صفر رسیده است . فعالیت بخش دولتی نیز در این سال ها نرخ کاهشی نشان می دهد و از ۱۴۹۰ هکتار در سال ۱۳۸۰ به ۴۸۷ هکتار در سال ۱۳۹۶ رسیده است . در راستای سیاست های حفاظتی ، مساحت پروانه های قطع صادر شده % ۹۳/۸۴ کاهش داشته است اما مساحت آتش سوزی از ۵۰ هکتار در سال ۱۳۸۰ به ۱۷۰ هکتار در سال ۱۳۹۶ افزایش یافته که رشد %۲۴۰ نشان می دهد . بخش از این روند به شدت مخرب به ناکارآمدی استراتژی های حفاظتی و بخش از آن، از پیامدهای تغییرات اقلیم است . تدوین راهبردهای مدیریت و حفاظتو استقرار شبکه سنسورهای بی سیم ابزار مناسبی برای پایش وضعیت جنگل و حفاظت آن از آتش سوزی و سایر عوامل مخرب به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

جنگل طبیعی ، جنگل قابل بهره برداری ، توسعه منطقه ای ، گیلان