بررسی خصوصیات ادافیکی گونه آویشن شیرازی در سه رویشگاه از استان یزد

مقدمه : آویشن شیرازی با نام علمی ZatariamultifloraBoiss گونه ای معطر و از خانواده نعناییان است که در مناطق گرم و خشک ایران رویش دارد . گونه ی آویشن شیرازی از زمانهای قدیم به صورت سنتی در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است .هدف: در این مطالعه کمیت و کیفیت پارامترهای خاک در رویشگاه های طبیعی استان یزد مورد ارزیابی قرارگرفت .روش تحقیق : برای ارزیابی خصوصیات مهم فیزیکی و شیمیایی خاک از هر رویشگاه نمونه خاکی تا عمق ۳۰ سانتی متری در ۳تکرار نمونه برداری انجام شد. و از لحاظ برخی از خصوصیات کمی و کیفی شامل pH ،درصد مواد خنثی شونده، درصدآهک ، فسفر و پتاسیم و کلسیم و منیزیم و کلر قابل جذب و بافت خاک مورد بررسی و تجزیه قرار گرفتند.نتایج : منشاد و اسفندآباد دارای بافت خاک لومی شنی و خضرآباد دارای بافت خاک لومی رسی شنی می باشد . عناصر آهک خاک ، فسفر ، میزان درصد clay و silt در هر سه رویشگاه از نظر مقدار اختلاف معنا داری دارند. گیاه آویشن شیرازی در خاک هایی با پتاسیم ۸۲.۱۸ میلی اکی والان در لیتر، در خاک با منیزیم ۸۵.۴، در خاک با کلسیم ۷۱.۶، در خاک با =PH ۲۸.۸، در خاک با درصد آهک ۶۵.۳۶ و میزان فسفر ۲۳.۳۲ رویش دارد .

کلیدواژه ها:

آویشن شیرازی ، ادافیکی ، اکوتیپ ، همبستگی