تاثیر روش و فن آموزش پرسشگری بر سطوح یادگیری در درس جغرافیا دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه

هدف اصلی این پژوهش، تاثیر روش و فن آموزش پرسشگری بر سطوح یادگیری در درس جغرافیا دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهرستان مشکین شهر در سالتحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ می باشد. روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه ازمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه در دبیرستان های دولتی و روزانه شهر مشکین شهر بودند. گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از دو دبیرستان شهر مشکین شهر با در نظر گرفتن کلاس به عنوان واحد نمونه گیری انتخاب شدند. تعداد حجم نمونه ۶۰ نفر بود که در ۳ کلاس ۲۰ نفره حضور داشتند و به صورت کاملا تصادفی در ۳ گروه (۲ گروه آزمایش و ۱ گروه کنترل) جایگزین شدند و از آن ها پیش آزمون به عمل آمد. طرح ازمایشی برای هر کدام از گروه های آزمایش طی ۴ جلسه اجرا شد و پس از اتمام جلسات آموزشی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. در این پژوهش از آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه های آموزش دیده با روش پرسشگری و فن پرسشگری در میزان و عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند در حالی که گروه آموزش دیده با روش پرسشگری در عمق یادگیری، عملکرد بهتری نسبت به گروه آموزش دیده با فن پرسشگری داشتند ولی در مقایسه اثربخشی این دو روش بر میزان یادگیری، تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، روش پرسشگری ، فن پرسشگری ، سطوح یادگیری ، دانش آموزان