بررسی میزان تاثیر انگیزش به عنوان متغیر تعدیلگر بر هوش هیجانی در شهرداریهای شهر مبارکه

هدف این پژوهش بررسی میزان تاثیر انگیزش به عنوان متغیر تعدیلگر بر هوش هیجانی در شهرداریهای شهرمبارکه میباشد. روش تحقیق در این پژوهش از نظر روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است. حجم نمونه برابر ۱۵۴ نفر از پرسنل شهرداری شهرستان مبارکه بود. بنابراین نرخ بازگشت آن % ۸۸ می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از انرم افزار Spss و آزمون همبستگی رگرسیون استفاده شده است.نتایج نشان میدهد که متغیر مستقل انگیزش بر متغیر وابسته هوش هیجانی تاثیر مثبت و معنادار دارد (معناداری کمتر از ۵ درصد). بنابراین فرضیه پنجممورد تایید قرار میگیرد. ضریب تعیین تعدیل شده حدود ۵۱ درصد می باشد که نشان می دهد رابطه مطلوب است و ۵۱ درصد تغییرات هوش هیجانی تحت تاثیر انگیزش می باشد. در مقایسه با آموزش و مدیریت منابعانسانی، کاربرد هوش هیجانی در سیاست نسبتا جدید است.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، هوش هیجانی ، مدیریت منابع انسانی.