الگوهای ویژه ابر بادبندی برای سازه های بلند مرتبه در مناطق با لرزه خیزی بالا بوسیله در نظر گرفتن کل سازه به عنوان یک چشمه مهار بندی شده

هدف از احداث بادبندها در سازه های باد بندی شده، پایداری سازه در برابر نیروهای جانبی از جمله زلزله می باشد. اما باید توجه داشت که نحوه چیدمان و محل قرار گیری بادبندها د رچشمه های سازه به صورت ازمون صحیح و خطا می باشد که راه حلی تقریبی جهت مقابله با نیروهای زلزله می باشد. متاسفانه کاربرد این روش به دلیل وقت گیر بودن، دقیق نبودن و معمولا سلیقه ای بودن محل قرار گیری بادبندها و در بسیاری از موارد مقرون به صرفه نبودن آن مشکلات زیادی را برای مهندسین طراح بوجود می آورد. در این تحقیق سعی می شود رفتار سازه های با شرایط کاملا یکسان سازه ای و با رگذاری، ولی با چیدمان های مهاربندی مدرن و متفاوت مورد بررسی قرار گیرند. مهارهاب مورد استفاده در این تحقیق از ترکیب روش های مهاربندی قدیمی که باعث تعریف نوینی از بادبندها به نام ابربادبندها شده است می باشند. در این نحوه بادبندی سازه، تمام سازه به عنوان یک چشمه مهاربندی شده و مجموع تمام بادبندها هم به عنوان یک ابر بادبند فرض می شوند. در این تحقیق پس از شبیه سازی سازه ها و انجام تحلیل های استاتیکی خطی و استاتیکی و دینامیکی غیر خطی و پس از انجام مطالعات و مقایسه های پارامتریک نتیجه مطالعات در قالب جداولی ارائه گردیده است که این جداول میتوانند راهنمای مهندسین طراح جهت استفاده از نوع بادبندهای پیشنهاد شده بر اساس حالت تحلیل سازه خود باشند.

کلیدواژه ها:

بادبند ، نیروهای جانبی ، چشمه های سازه ، ابر بادبند ، تحلیل استاتیکی خطی ، تحلیل استاتیکی غیر خطی