پیش بینی خستگی ذهنی بر اساس استرس ادراک شده و حمایت اجتماعیدر دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف پیش بینی خستگی ذهنی بر اساس استرس ادراک شده و حمایت اجتماعی در دانشجویان انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال ۱۴۰۱ بودند. در این مطالعه ۵۸ نفر به روش در دسترس در یک نظرسنجی آنلاین شرکت کردند. در این مطالعه پرسشنامه ها در پلتفرم پرس لاین طراحی شد و از طریق شبکه های اجتماعی مجازی توزیع و توسط دانشجویان تکمیل شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش چند بعدی خستگی ذهنی، مقیاس استرس ادارک شده و مقیاس حمایت اجتماعی چند بعدی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتیجه نشان داد که بین استرس ادارک شده و خستگی ذهنی ارتباط مثبت و جود دارد؛ در واقع هر چقدر استرس بیشتر باشد، میزان خستگی ذهنی افزایش پیدا میکند. نتیجه دیگر نشان داد که بین حمایت اجتماعی و خستگی ذهنی ارتباط منفی وجود دارد؛ در واقع هر چقدر حمایت اجتماعی بیشتر باشد؛ خستگی ذهنی کمتر میشود. نتایج رگرسیون نشان داد که فقط متغیر استرس اداک شده بر اساس ضریب R۲ در مجموع ۶۱ درصد از واریانس متغیر خستگی ذهنی را در دانشجویان تبیین میکند. در مجموع میتوان نتیجه گرفت که افزایش استرس میتواند منجر به خستگی ذهنی دانشجویان شود و در مقابل حمایت اجتماعی میتواند نقش موثری در کاهش خستگی ذهنی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خستگی ذهنی ، استرس ، حمایت اجتماعی ، دانشجویان