پیش بینی خودتنظیمی شناختی هیجان و سازگاری فردی- اجتماعی براساس سبکهای دلبستگی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان آباده

هدف از مطالعه حاضر، پیش بینی خودتنظیمی شناختی هیجان و سازگاری فردی- اجتماعی بر اساس سبکهای دلبستگی در دانش آموزان پایه ششم شهرستان آباده بود. به لحاظ اهمیت و دامنه فراگیر کیفیت زندگی در حوزه روانشناسی مثبت نگر، عوامل موثر بر آن مانند سازگاری فردی-اجتماعی و سبک های دلبستگی مورد کنکاش بسیار قرار گرفته است.این پژوهش را همه دانش آموزان پایه ششم دبستان های دولتی شهرستان آباده که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند، به همراه مادران آنها تشکیل دادند. مشارکت کنندگان این پژوهش، ۵۰ دانش آموز دختر پایه ششم هستند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای (چند مرحله ای) به استناد جدول مورگان انتخاب و آزمون شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰)، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳) ، پرسشنامه خودتنظیمی شناختی-هیجانی سیبریا شرینگ (۱۹۹۴) استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق از بین سبک دلبستگی، فقط سبک دلبستگی ایمن با سازگاری فردی اجتماعی رابطه معنی دار دارد و ۲۲ درصد واریانس مربوط به سازگاری فردی اجتماعی به وسیله سبک دلبستگی ایمن، تبیین میشود. از طرفی سبکهای دلبستگی ایمن و اضطرابی هم خودتنظیمی شناختی هیجان را پیش بینی می کنند و۳۳ درصد واریانس مربوط به خودتنظیمی هیجانی به وسیله دلبستگی ایمن تبیین میشود. همچنین ۱۴درصد واریانس مربوط به خودتنظیمی هیجانی به وسیله دلبستگی اضطرابی تبیین میشود.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی شناختی هیجان ، سازگاری فردی- اجتماعی ، سبکهای دلبستگی.