مقایسه انواع سیستم های ساختمانی بر میزان مصرف آب در ساخت وساز(نمونه مورد مطالعه ، در شهر مشهد)

صنعت ساختمان از صنایع پرمصرف آب محسوب می شود و ساخت وساز در کشور، بخش قابل توجهی از مصرف آب شرب را به خود اختصاص می دهد. یکی از عوامل تاثیرگذار بر مصرف آب در ساختمانسازی ، نوع سیستم ساختمانی است . برای بهینه سازی مصرف آب در ساختمان سازی لازم است سیستم ساختمانی به نحوی انتخاب شود که علاوه بر تامین خصوصیات سازه ای مورد نظر، به لحاظ مصرف آب در مرحله ساخت نیز بهینه باشد. تاکنون عمده فعالیت ها برای کاهش مصرف آب در ساختمان، معطوف به مرحله بهرهبرداری بوده و کمتر به مرحله ساخت توجه شدهاست . در این مقاله نمونه ای از مسکن عرفی در مشهد انتخاب شده سپس سه نوع سازه (اسکلت فلزی ، اسکلت بتنی و سازه (ICF برای نمونه مذکور طراحی شد وبه روش کمی ، میزان مصرف آب در مرحله ساخت سازه آن محاسبه گردید. نتیجه محاسبات و بررسی ها نشان می دهد که از بین سیستم های ساختمانی گقته شده، سیستم ساختمانی ICF نسبت به دو سیستم دیگر آب مصرفی کمتری دارد که بخش عمده این کاهش مصرف، به دلیل کاهش استفاده از آجر و آب مصرفی حین اجرا است . بخش عمده آب مصرفی در تمام سیستم های ساختمانی بررسی شده مربوط به آب مصرفی حین فرایند تولید مصالح در کارخانه و این نتیجه حاصل شد که به کارگیری سیستم ساختمانی ICF ، نسبت به سازه های متداولی که در حال حاضر در مشهد استفاده می شوند، آب مصرفی کمتری را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، مصرف آب ، سیستم ساختمانی ، مصالح ساختمانی