بررسی بازشوها در تکیه بختیاری های آرامستان تخت پولاد اصفهان

پنج اصل از اصولی که در هنر ایران بویژه در معماری وجود داشته ؛ مردم واری ، پرهیز از بیهودگی ، خود بسندگی ، نیارش، درون گرایی است . تک تک یا اجماع همین اصول را می توان در جای جای عناصر ریز و درشت یک بنا به وضوح مشاهده کرد و درباره هرکدام از آنانسرفصل هایی بزرگ در دانش معماری باز کرد . یکی از همین عناصر که جزو نیازهای اساسی یک ساختمان به حساب می آید ، بازشوها هستند که هم فلسفه و چرایی بوجود آمدنشان برآمده از نیازهای طبیعی انسان است و هم چگونگی ، اندازه ، تعداد و جای قرارگیری شان در یک بناه ، ازبرگرفتاصول پنج گانه ی هنر معماری ایرانی است . بازشوها در میان عناصر معماری نقش مهمی را از طریق کنترل میزان ورود و خروج جریان هوا و نور به درون یک بنا دارند . در این مقاله به طور خاص به نقش و جایگاه بازشوها و نیز اندازه و تعداد و کجایی و چرایی آنهارهریک د از عناصر تکیه بختیاری های اصفهان می پردازیم که در نوع خود، نمونه ای منحصر به فرد در معماری آرامستانی دراصفهان از نظر نورپردازی و تهویه و زیبایی و دلنشینی است . ساختار معماری تکیه بختیاری ها و نقش بازشوها در آن به گونه ای است که تفاوت فاحشی دیگر بتکیه ها در تهویه و نور و ایجاد حس آرامش در انسان دارد . در پژوهش حاضر از روش توصیفی تحلیلی و باتکیه بر گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و دیداری میدانی استفاده شده که در جریان تحقیقات انجام گرفته ی میدانی ، پس از تصویر برداری و ثبت موقعیت ی ،مکانترسیم کروکی های مربوطه انجام گرفت و پس از مطالعات و انطباق دیده ها با مطالب مدون مورد استفاده از منابع ، در پایان با جمع بندی اطلاعات و تفسیر موقعیت ها، محتوای مقاله تکمیل گردید .

کلیدواژه ها:

خانه سنتی ، معماری ایرانی ، بازشو ، تهویه و نور ، زیبایی شناسی