فرم یابی پویا در سازه های پیش ساخته

در روند پیشبرد معماری در مسیر تکامل و بهبود و رفع نواقص ، امکان تغییر و تطبیق یکی از بزرگترین ویژگی های پاسخگو است . امروزه، امکان تغییر ساختار، کاربری ، موقعیت ، فرم و ویژگی هایی از این قبیل در معماری تنها با صرف انرژی ، زمان و هزینه بسیار ممکن است امکانپذیر باشد. این امکان تا میزانی در زمینه های مانند پیش ساخته سازی و تولید انبوه، ساخت مدولار، انعطافپذیری و فرمیابی وجود دارد که هر کدام دارای مزایا و معایبی قابل تامل است .مطالعه در این زمینه ها به منظور بهبود مزایا و برطرف کردن معایب هر کدام، برای دستیابی به معماری ایده آل با به کار گرفتن دانش روز، سهولت در استفاده، کاهش آسیب های زیست محیطی ، پایداری ، کاهش مصرف انرژی ، بازیافت پذیری ، تعویض و تعمیر پذیری ، تطبیق با کاربری ، کاهش زمان احداث و براندازی ، امکان استفاده مجدد، امکان تغییر ویژگی های آن از کاربری تا فرم، دقت و کیفیت بالا در ساخت ، کاهش مشکلات حمل ونقل از کارخانه تا سایت و درنهایت صرف به جا و اقتصادی هزینه حائز اهمیت است . تحلیل مباحثی مانند انواع سازه (پایداری ، سبکی و سادگی )، معماری (شکل پذیری ، انعطافپذیری ، فضای مفید و تنوع در اندازه های فضایی )، ساخت (سهولت حمل ونقل ، قابلیت واسازی و نصب مجدد، سرعت اجرا در محل ، عدم نیاز به نیروی متخصص در اجرا و عدم نیاز به ماشین آلات)، محیط -زیست (میزان مصرف منابع ، قابلیت بازیافت و اقتصادی بودن)، مصالح ، به منزله گامی در مطالعه و طراحی کاربری هایی چون بیمارستانهای سیار، پناهگاه در زمان بحران، سرپناه پس از سانحه ، کارگاه های آموزشی ، پاویونهای نمایشگاهی و فروشگاهی ، بازارهای موقت ، توسعه بناهای موجود و المانهایی مانند نماهای متحرک، سقف های متحرک، فضاهای داخلی و انواع سایه بانها، در این روند قابل توجه اند.در این مطالعه ما به دنبال جستجو و تحلیل زمینه هایی هستیم که راه دستیابی به روشهای فرم یابی پویا را هموار کند و گامی در جهت پاسخ به نیازهای بالا باشد.

کلیدواژه ها:

پیش ساخته سازی ، ساخت مدولار ، تولید انبوه ، انعطافپذیری ، فرم یابی پویا